ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΜΠΙΝΕΔΕΣ, ΡΕ, ΓΑΜΩΤΟ...

Λες ότι τσακώθηκαν χούλιγκαν σε ποδοσφαιρικό ντέρμπυ. Μαστουρωμένοι και πιωμένοι πριν αρπακτούν για τα καλά και με φαλτσέτες στα χέρια. Ακόμα χειρώτερα αυτό που έγινε με τις ώρες ολονύχτια στον καταυλισμό μεταναστών στη Λέσβο. Κόντρα θανάτου και ξεκαθάρισμα του λογαριασμού για το ποιος θα χρησιμοποιεί τους καμπινέδες ανάμεσα σε Αφγανούς και Ιρακινούς. Καταστροφές, φωτιές στις σκηνές και απειλές να δοθεί η ρεβάνς όταν επιστρέψουν οι μαχαιρωμένοι από το νοσοκομείο του νησιού.

Ο ξένος τύπος λέει τις γνωστές μαλακίες του, ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τη μπάλα, μόνο ο Τσίπρας μιλάει σοβαρά όταν στα ίσα και μέσα στη Βουλή τολμάει τη μεγάλη αλήθεια. Ότι ο σύριζας παρέλαβε ομάδα διαλυμένη και την νοικοκύρεψε, της έδωσε κύρος και υγεία. Την Τασία, εκείνο το νούμερο γιατί την απέσυρε από το υπουργείο της προσφυγιάς και της μετανάστευσης;

Πουθενά στον κόσμο δεν έχουν γίνει αυτά τα ξεφτυλέ ολέ με τα καραβάνια των ξένων, με την ευθύνη μιας αριστεράς που πολύ καιρό πριν αναλάβει τόσο ενοχλητικά, σχεδόν προκλητικά έδειχνε τις... ανθρώπινες ευαισθησίες της στους ανθρώπους που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Γιατί; Επειδή ως αριστεροί έτσι έριχναν την αιτία της τραγωδίας των μεταναστών στην πουτάνα Αμερική.

Να, όμως, που στη σέντρα, όταν έγιναν κυβέρνηση οι συριζαίοι ήταν απροετοίμαστοι να διαχειριστούν το πρόβλημα από τη μια και από την άλλη μας προέκυψαν θαυμαστές των ΗΠΑ, μάλιστα όχι της αέρα πατέρα καλής Αμερικής, αλλά προσωπικά του χάλια Ντόναλντ.

Θυμόμαστε την συντράφισσα Τασία Χριστοδουλοπούλου. Κατηγορηματική ως προς την αναγκαιότητα του κλεισίματος των κέντρων και δεν δεχόταν κουβέντα ούτε για τη μετατροπή τους σε κέντρα κράτησης ανοιχτού τύπου. Μετέφερε τους μετανάστες από τα κέντρα κράτησης στην Ομόνοια κι αυτό το θεωρούσε μεταναστευτική πολιτική. Καμία πρόνοια για το που θα κοιμηθούν, τι θα φάνε.

Και μετά η κυρία διευκρίνισε στους συνοριοφύλακες ότι τα κέντρα κράτησης κλειστού τύπου είναι αναγκαίο να συνεχίσουν να λειτουργούν στη χώρα. Μοιάζει με την πολιτική σάτιρα της δεκαετίας '80 «Φεύγουν οι βάσεις που μένουν», που μάλιστα είχε μελοποιηθεί.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ