ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΩΡΙΣ... ΠΕΠΟΝΙ ΚΑΙ ΜΑΧΑΙΡΙ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Υποτίθεται ότι ακόμα είναι ανοικτό το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Κατ' αρχήν η μια πλευρά είναι της Ελλάδος και η άλλη.. δεν είναι των Σκοπίων. Αν ήταν ανάμεσα σ' αυτές τις δύο πλευρές ΔΕΝ θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Θα περνούσε του ισχυρώτερου, δηλαδή της Ελλάδος. Και να είχε την επιθυμία να... βαπτιστεί επίσημα και διεθνώς με κωλομπαρίστικο όνομα, μέσα κι' αυτό της Μακεδονίας, θα το είχε πνίξει η ίδια. Επειδή στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού κάθεται αντίπαλος με περισσότερα κυβικά. Τόσο απλά.

Γιατί στις διαπραγματεύσεις με την ελληνικη κυβέρνηση είχαν πάντα το επάνω χέρι; Επειδή είχαν το μαχαίρι και το πεπόνι. Τόσο απλά. Το αυτό συμβαίνει και με το διάλογο της κυβέρνησης με τους φορείς για το ασφαλιστικό και το φορολογικό, τους πλειστηριασμούς που, άλλωστε, αποτελουν προέκταση των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους.
Ισχύει το δίκαιο του ισχυρού. Ή, αν βολεύει το ανάγκα και θεοί πείθονται. Αρχαιότατο το μοντέλο του διαλόγου υπό την απειλή των όπλων. Χάρη στον Θουκυδίδη έχει διασωθεί ο χαρακτηριστικός ''διάλογος'', πιο σωστά η συνομιλία ανάμεσα στους πλανητάρχες της εποχής Αθηναίους και τους Βαλκάνιους Μήλιους, οι οποίοι απέρριπταν την πρόταση να προσχωρήσουν στη συμμαχία κατά της Σπάρτης, κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Αθηναίοι: «Επιβάλλεται να επιδιώξουμε το εφικτό, αφού και οι δύο γνωρίζουμε ότι το επιχείρημα της δικαιοσύνης έχει αξία μόνο μεταξύ ίσων και ότι οι ισχυροί επιβάλλουν τη δύναμή τους και ο αδύνατος παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του».

Μήλιοι: «Αφού μιλάμε για το συμφέρον και όχι το δίκαιο, θεωρούμε χρήσιμο να μην παραγνωρίσετε το κοινό συμφέρον».

Αθηναίοι: «Είμαστε εδώ για το συμφέρον της ηγεμονίας μας αλλά επιδιώκουμε και τη σωτηρία σας, επειδή θέλουμε χωρίς κόπο να σας εξουσιάσουμε για το συμφέρον και των δύο μας».

Μήλιοι: «Πώς γίνεται να έχουμε κοινό συμφέρον εμείς δούλοι και εσείς κυρίαρχοι;».

Αθηναίοι: «Επειδή θα έχετε δυνατότητα να υποταχθείτε, αποφεύγοντας χειρότερες συμφορές και εμείς αν δεν σας καταστρέψουμε θα έχουμε κέρδος».

Μήλιοι: «Ετσι σκέπτονται οι υπήκοοί σας για το σωστό;».

Αθηναίοι: «Ναι, γιατί λόγια για το δίκαιο όλοι τα λένε. Οσοι διατηρούν την ελευθερία τους, όμως, το οφείλουν στη δύναμή τους».

Μήλιοι: «Εμείς που είμαστε ακόμα ελεύθεροι, θα θεωρηθούμε τελείως ανίκανοι και δειλοί αν δεν φθάσουμε στα έσχατα για να μην υποδουλωθούμε».

Αθηναίοι: «Δεν χρειάζεται, αν σκεφθείτε συνετά. Αγωνίζεστε για τη σωτηρία σας, επομένως δεν πρέπει να αντισταθείτε σε πολύ ανωτέρους σας».

Μήλιοι: «Αν χωρίς αντίσταση υποχωρήσουμε δεν έχουμε καμιά ελπίδα, αν όμως αντισταθούμε υπάρχει ελπίδα να σωθούμε».

Αθηναίοι: «Η ελπίδα την ώρα του κινδύνου είναι παρηγοριά στον άρρωστο. Οσοι τα παίζουν όλα για όλα, όπως στα ζάρια, στηριγμένοι στην ελπίδα, όταν διαψευστούν βλέπουν ότι καταστράφηκαν και δεν τους έχει μείνει τίποτα».

Μήλιοι: «Οι Σπαρτιάτες θα μας βοηθήσουν».

Αθηναίοι: «Είστε πολύ αφελείς. Οι Σπαρτιάτες όταν έχουν να κάνουν με άλλους, κοιτάνε το συμφέρον τους».

Μήλιοι: «Μπορεί να μας στείλουν άλλους συμμάχους τους».

Αθηναίοι: «Αυτά που αραδιάζετε ως ακλόνητα επιχειρήματα είναι φρούδες ελπίδες. Πολλοί έπεσαν με τη θέλησή τους σε συμφορές και δοκίμασαν χειρότερη ντροπή, υποδουλωμένοι με δική τους απόφαση. Να μη θεωρήσετε άπρεπο να υποταχθείτε σε ισχυρότατη πόλη που σας κάνει ήπιες προτάσεις, να είσαστε σύμμαχοι, να κατέχετε τη χώρα σας και να καταβάλλετε φόρους. Σας δόθηκε ευκαιρία να επιλέξετε μεταξύ πολέμου και ειρήνης. Μην επιλέξετε το χειρότερο».

Ποια ήταν η κατάληξη; Οι Μήλιοι τελικώς αρνήθηκαν και οι Αθηναίοι κατέστρεψαν ολοσχερώς το νησί τους.

Διαβάστε ακόμα:

DISINFORMATION ΚΑΙ ΣΤΟ ''ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ''