ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΖΑΚΙΑ

Γράφουμε για τον μεγιστοτεράστιο Θόδωρο Κολοκοτρώνη που γεννήθηκε σα σήμερα, 3 Απριλίου, το 1770. Α, ρε, Θόδωρε, στο κρατάω ακόμα, γιατί δεν τα έβαλες με κάποιους ελληνάρες, να τους ξήλωνες τα λαρύγγια και τα άντερα, λες και δεν υπήρχαν σκύλοι πεινασμένοι στα χρόνια της επανάστασης.

Έτσι είναι. Το κεφάλι τους γλύτωσαν κάποιοι αρχόντοι, κάποιοι κοτζαμπάσηδες και πολιτικάντηδες ξενοκίνητοι, επειδή ο Κολοκοτρώνης φοβήθηκε μήπως η Ευρώπη κακοχαρακτηρίσει ως «κομουνιστικό» τον ξεσηκωμό.

Δεν είχε σκάσει μύτη ακόμα ο κομουνισμός, αλλά έτσι το λέμε. Ο φόβος ήταν μην τους πουν όχι κομουνιστές, αλλά «καρβουνιάρηδες», από το όνομα του πεοφόρου Ιταλού στρατηγού Καρμπονάρι, που κι αυτός ταγμένος στην εθνική ανεξαρτησία απέναντι των Αυστριακών κατακτητών θεωρούνταν «αριστερός» στην εποχή του.

Άλλο θέλω να πω. Ο Κολοκοτρώνης είπε το φοβερό «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» και πράγματι έκαιγε χωριά που συμφωνούσαν με τον Τούρκο να μείνουν μακριά από τον αγώνα. Έκαιγε ο Θόδωρος, έκαιγε και ο Ιμπραήμ πασάς, γι’ αυτό βγήκε η περίφημη έκφραση «Α, ρε, κατακαημένε Μωρηά...».

Διαβάστε ακόμα:

ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…