ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ

Αντί να γιορτάζει την 24η Ιουλίου 1974 (φώτο), αντί να τη θυμάται με υπερηφάνεια, όπως έκανε για χρόνια μετά τη μεταπολίτευση η σημερινή Ελλάδα, θα έπρεπε να κάνει ένα μνημόσυνο. Γιατί μνημόσυνο, τουτέστιν ημέρα μνήμης και λύπης, ντροπής και προβληματισμού κι όχι ένα επετειακό έστω τυπικό, εύκολο να το εξηγεί κανείς...

ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ πριν τόσα χρόνια, όσοι είναι καλοί στην αριθμητική, και όσοι βρίσκουν σημασία στην ακριβή χρονολογία, πριν πόσα χρόνια συνέβη το ευχάριστο γεγονός, έπεσε η χούντα στην Ελλάδα. Έπεσε, την έριξαν, αποσύρθηκε της σκηνής, ο καθένας έχει τις δικές του ερμηνείες, όπως και τις επιθυμίες. Πόσοι, αλήθεια, συμφωνούν για το ίδιο συμβάν; Πόσοι, δηλαδή, πάνε κόντρα στα δικά τους κολλήματα.

ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, η Ελλάς των Ελλήνων Χριστιανών γύρισε σελίδα και άρχισε να διαβάζει το κεφάλαιο Ελλάς Ελλήνων Δημοκρατών. Και σοσιαλιστών, γιατί όχι. Και μετά το μπουρδέλο γύρισε μια ακόμα σελίδα και βρέθηκε στην Ελλάδα των Ελλήνων Ευρωπαίων. Και επειδή το βιβλίο δεν έχει τέλος, ήδη οι πρώτες λέξεις, οι πρώτες προτάσεις, οι πρώτες σελίδες έχουν αρχίσει να φαίνονται στο κεφάλαιο ''Μια από τα ίδια''.

ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ αυτό που έγινε στις 24 Ιουλίου 1974 αξίζει να τιμάται; Αν, ναι, τότε θα πρέπει να αναδειχθεί η συγκεκριμένη αιτία του εορτάσιμου γεγονότος. Επειδή, ίσως, νίκησε ο λαός. Επειδή, ακόμα, επανήλθε η δημοκρατία. Επειδή, τέλος, γκρεμίστηκε το στρατιωτικό καθεστώς. Και για να πουλήσουν ένα ακόμα παραμύθι οι πολιτικοί, που ψοφάνε να... καταδικάζουν, να καταγγέλνουν, να αλλάζουν σελίδα.

ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ, η Ελλάδα αν είχε αξιοπρέπεια και αυτογνωσία θα έπρεπε να τελεί μνημόσυνο. Και να χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη 24η Ιουλίου ημέρα εθνικής περισυλλογής. Ο ελληνικός στρατός ήταν όμηρος σε αξιωματικούς που πρόδωσαν τον όρκο τους. Δεν κέρδισε τον Τούρκο η Ελλάδα σαν σήμερα το 1974, αντίθετα εισέπραξε την ατίμωση, την ήττα στην Κύπρο. Ούτε πήρε πίσω την Βόρειο Ήπειρο η Ελλάδα, ούτε εμπόδισε τα Σκόπια να λέγονται Μακεδονία.

ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ η χούντα έγινε παρελθόν, που σημαίνει ότι υπήρξε παρόν. Στη ξεφτύλα είναι μια χώρα όταν οι αξιωματικοί της βγάζουν τα τανκ εναντίον ενός ανύπαρκτου κινδύνου, του… κομουνιστικού. Και στη ξεφτύλα είναι ακόμα περισσότερο η χώρα εκείνη που φθάνει στη χρεοκοπία…, όχι τόσο εύκολα, ρε…, από τους εκλεγμένους πολιτικούς.

ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ η χώρα απλλάχτηκε από τους καραβανάδες και παραδόθηκε στους μπαλκονάδες. Περαστικά.

Διαβάστε ακόμα:

ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ, ΑΗΔΟΝΙ ΚΑΙ ΛΙΟΝΤΑΡΙ