ΤΑ ΒΡΩΜΙΚΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

Τα «Μουντζουρωμένα Χέρια», τραγούδι του 1964, σε στίχους Στέφανου Βαρτάνη, όχι της κεντρικής Επιτροπής του Σύριζα. Και μουσική Στέλιος Καζαντζίδης, ο ίδιος το τραγούδησε, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα τολμούσε ποτέ να παραδεχθεί πώς τα χέρια του είναι βρώμικα…

Τα μουτζουρωμένα χέρια
και η φόρμα η παλιά,
κρύβουν χρήμα και αξία
και μία τίμια καρδιά.
Τα είπε όλα στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός. Δεν απέφυγε καμία ερώτηση, και γιατί να το κάνει, όταν κάποιες «ενοχλητικές» δημοσιογραφικές ερωτήσεις ήταν στημένες. Τέλος πάντων, ένα, το πιο σπουδαίο της κυβερνητικής υπερηφάνειας, του δεν είπε. Ότι αυτός, ο αριστερός, ο αγωνιστής, ο πρωθυπουργός χωρίς γραβάτα, είναι που ανέλαβε να κάνει τη «βρώμικη δουλειά».

Να περάσει νόμους, και να βάλει φόρος, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αποφάσιζε δεξιός και κεντρώος πρωθυπουργός χωρίς η Ελλάδα να γίνει Βενεζουέλα.

Αυτό δεν είπε ο Τσίπρας. Ο αριστερός που υπηρέτησε το «σύστημα» που πολεμούσε χρόνια κι όταν έγινε πρωθυπουργός ούτε καν σκέφτηκε να επιχειρήσει να το ανατρέψει.

Σε μία άλλη στροφή στο σαρανταπεντάρι δισκάκι ο Καζαντζίδης αναστενάζει…

…μην διστάζεις που με βλέπεις
με τη φόρμα την παλιά,
αν δουλεύω στην μουτζούρα
έχω καθαρή καρδιά
Μόνο με καθαρή καρδιά δεν θα μας αποχαιρετήσει μετά τις εκλογές ο Τσίπρας, ο οποίος βέβαια ποτέ δεν θα παραδεχθεί ότι ήρθε με καθαρά χέρια κι έφυγε με μουτζουρωμένα….

Διαβάστε ακόμα:

ΣΙΚΕ ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ