Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΤΣΑΡΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

 

Ελέω Θεού ήταν ηγεμόνας ο τσάρος στην αχανή χώρα πασών των Ρωσιών. Ελέω λαού σήμερα τσάρος στην Ρωσία είναι ο Βλαδιμίρ Πούτιν, εκλεγμένος κυβερνήτης, με ισχύ που θα τη ζήλευε κάθε τσάρος. Πρώην καγκεμπίτης ο Πούτιν, δηλαδή σκληρό και δοκιμασμένο μέλος του κόμματος, ένα είναι το κόμμα, το ΚΚ, και σήμερα η απόλυτη εξουσία στην μετακομουνιστική Ρωσία, η οποία βέβαια είναι πιο υπολογίσιμη και αξιοσέβαστη από την μαρξιστική, λενινιστική, λαϊκή κι άλλα τέτοια.

Επί Πούτιν η οικονομία της Ρωσίας πήρε τα επάνω της, γι' αυτό ο Βλαδίμηρος από το 2.000 παίζει χωρίς αντίπαλο. Και όποιος του παρακολλήσει, όποιος ξεπεράσει την κόκκινη γραμμή τον τρώει το σκοτάδι, με τρόπο που εκείνος έχει εκπαιδευθεί στην KGB. Γεννήθηκε σα σήμερα στις 7 Οκτωβρίου, το 1952, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να επιλέξει την κρατική καριέρα ο γιος εργάτριας κι ενός υπαλλήλου του ναυτικού.

Στις μυστικές υπηρεσίες της ΕΣΣΔ, στην KGB, ο Βλάντο έκανε 16 χρόνια αφού σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο του Λενινγκραντ. Μετατέθηκε 23 χρονών στη Δρέσδη και σε συνεργασία με την Στάζι, τις μυστικές υπηρεσίες της Ανατολικής Γερμανίας, έψαχναν να στρατεύσουν κανέναν πράκτορα που θα είχε δικαίωμα εισόδου στις ΗΠΑ.

Τακίμι του μπεκρούλιακα Μπόρις Γιέλτσιν ο Πούτιν (φώτο) έφθασε μέχρι Α΄ αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Όταν έκλεισε ο κύκλος του Γιέλτσιν ο αρχηγός του κόμματος Ενωμένη Ρωσία, με «σήμα» μια αρκούδα, έγινε ο επικυρίαρχος του παιχνιδιού.

Κάτι άλλο. Αρχές του 2015 δημοσιέυτηκαν φωτογραφίες του Πούτιν BEFORE και AFTER της χειρουργικής αισθητικής βελτίωσης που έκανε στο πρόσωπό του. Το ΠΡΙΝ και το ΜΕΤΑ δείχνουν ξεκάθαρα τη διαφορά. Το φυσιολογικό του πρόσωπο έχει γίνει μια μάσκα προσώπου. Ξεφτύλα ο κύριος.

Δεν απέφυγε το λίφτινγκ και ο Πούτιν, όπως ο καραγκιόζης Σύλβιο Μπερλουσκόνι, που ήθελε κι αυτός να σταματήσει τον... χρόνο, να αντιμετωπίσει με τη βοήθεια του πλαστικού τη φθορά του χρόνου. Επειδή έτσι θαρρεί πως η δημόσια εικόνα του παραμένει ίδια, ότι συνεχίζει να 'ναι δυνατός, ζωτικός, νεανικός, γαμιάς.

Δεν είναι η λατρεία της αιώνιας νεότητας, σύμφωνα με τους ψυχολόγους και τους φιλόσοφους. Είναι η αγωνία της εξουσίας. Είναι η επιθυμία να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους. Ένας γέρος, ένας ηλικιωμένος εκπροσωπεί το παλιό, το ξεπερασμένο, το αδύναμο. Γι' αυτό, λοιπόν, για να εκπέμπει ισχύ ο κυβερνήτης, ο ηγέτης φτιάχνει τη μάπα του, «βάζει» ένα... προσωπείο στο πρόσωπό του.

Με το μαγικό του ραβδί ο πλαστικός και τις αριστοτεχνικές τομές κάνει αόρατες ή πολύ μικρές τις ουλές του προσώπου, «σιδερώνει» τα σημεία ανάμεσα στα μάτια και τα φρύδια, τη μύτη και τα μάγουλα.