Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ ΓΕΝΝΑΕΙ... ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Οι ταμπέλες της πολιτικής, όχι η πολιτική κάνουν παιχνίδι. Επειδή εύκολα τρώνε στη μάπα τις ανοησίες των κομματικών, όχι απαραίτητα και πολιτικών, ένα κάρο κολλημένοι μαλάκες. Τα συμπεράσματα που χαρίζει η διαδρομή του στρατηγού Χουάν Περόν σπάνε το στόκο της οπαδικής, κομματικού τύπου, δήθεν πολιτικοποίησης. Ας περιοριστούμε στα ξερά γεγονότα. Φτάνουν και περισσεύουν για να βγει στη σεντρα η απομυθοποίηση του μεσιανισμού, του κάθε σωτήρα του λαού, και η γελοιοποίηση του δημοκρατικού φρονήματος των μαζών. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.

Το 1943 ο Χουάν Περόν, που γεννήθηκε σα σήμερα 8 Οκτωβρίου, το 1895, συμμετέχει σε πραξικόπημα, μ’ άλλους στρατιωτικούς συνωμότες και ανατρέπει την εκλεγμένη κυβέρνηση στην Αργεντινή. Μετά από δύο χρόνια οι άλλοι χουντικοί τον χώσανε στη φυλακή, με συνέπεια να τον ηρωοποιήσουν στα μάτια του λαού.

Το άλλον χρόνο, το 1946, ο Χουάν κερδίζει τις εκλογές με 54%. Θρίαμβος ο χουντικός! Ο οποίος εμφανίζεται με κοινωνικές ευαισθησίες και αποφασισμένος για μεταρρυθμίσεις κι άλλα τέτοια κωλομπαρίστικα λαϊκίστικα. Το να λες είμαι υπέρ του λαού και να κάνεις κρατικοποιήσεις ποια είναι το όφελος όταν ρίχνεις έξω το δημόσιο ταμείο; Όταν ο λαός πεινάει περισσότερο.

Το 1951 ο αποτυχημένος Περόν ξανακερδίζει τις εκλογές με 64%(!) κι ένα χρόνο μετά πεθαίνει η Εβίτα, η δεύτερη σύζυγος του, ψευτοηθοποιός, ψευτοτραγουδίστρια που κι αυτή έγινε λατρεμένη από τον κόσμο. Το Βατικανό τον αφορίζει και το 1955 ο Περόν ανατρέπεται από τον στρατό.

Έτσι γίνεται στην Αργεντινή, και σ' άλλες... σοβαρές χώρες όπου ψηφίζει, όταν του επιτρέπουν να ψηφίζει, ο λαός με την απελπισία του μαζί. Ο λαός εκλέγει, ο στρατός κι αυτός στο όνομα του λαού, όποτε γουστάρει και στηρίζει την κυβέρνηση και την ξηλώνει. Ο Περόν μεταναστεύει στην Ισπανία, έχει ήδη παντρευτεί για τρίτη φορά, μια πρώην χορεύτρια, Ιζαμπέλ στο όνομα, όπως χορεύτρια ήταν και η πρώτη του σύζυγος, η Αουρέλια.

Το 1971 η χούντα της Αργεντινής δεν πατάει καλά, επιτρέπουν στον Χουάν Περόν να επιστρέψει και στις εκλογές του 1973 εκλέγεται πάλι πρόεδρος της χώρας, με αντιπρόεδρο την... Ιζαμπέλα. Πεθαίνει μετά από 9 μήνες, το 1974 και στη θέση του κυβερνάει η τρίτη σύζυγος. Όπως ήταν υπερυπουργός η Εβίτα.

Κατά τα άλλα, ο Περόν θεωρείται μεγάλος ηγέτης, και πολύ... φιλολαϊκός, άλλο ότι επί κυβερνήσεως του το καθεστώς λίγο διέφερε από δικτατορία.

Διαβάστε ακόμα:

ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ