Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΝΙΚΗΤΕΣ
Δεν έχει γραφτεί ακόμα η αληθινή ιστορία της ναυμαχίας του Ναβαρίνου, ίσως να μη γραφτεί ποτέ, όχι απαραίτητα γιατί λειτουργεί μια σκοπιμότητα. Μιλάμε για το στρατιωτικό ''επεισόδιο'' που καθάρισε την μπουγάδα στην υπόθεση της απελευθέρωσης της Ελλάδος από τον οθωμανό. Κι αυτό συνέβη τον Οκτώβριο του 1827 όταν κατέστρεψαν στο όρμο του Ναβαρίνου την τουρκοαιγυπτιακή αρμάδα οι ενωμένοι στόλοι της Ρωσίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας. Το πατατράκ στην Ευρώπη με το χαστούκι στη μεμέτικη αυτοκρατορία.
Η αγγλική κυβέρνηση εξέφρασε τα συλλυπητήρια(!) της στον σουλτάνο κι έριξε την ευθύνη στον Άγγλο ναύαρχο Έντουαρντ Κορδιγκτον, τον οποίον μετά το θρίαμβο στο Ναβαρίνο τον αποστράτευσαν! Απεναντίας ο τσάρος παρασημοφόρησε τον υποναύαρχο κόμη Χέϋντεν. Πραγματικά πέρασε της Ρωσίας, ήταν ο θρίαμβος της ρώσικης πολιτικής το Ναβαρίνο. Ο άλλος ναύαρχος ήταν ο τότε 45χρονος Γάλλος Δερυγνί, όπως τον λέμε στην Ελλάδα.
Τρεις κοντινοί μεταξύ τους δρόμοι της Αθήνας έχουν τα ονόματα των τριών νικητών του Ναβαρίνου, Κορδιγκτώνος, Χέϋδεν και Δερυγνί στην πλατεία Βικτωρίας. Η κουβέντα σήμερα για τον μπαρουτοκαπνισμένο σε πολυάριθμες μάχες de Rigny, που πέθανε 53 χρονών σα σήμερα στις 6 Νοεμβρίου, το 1835. Στα 16 του χρόνια κατατάχθηκε στο ναυτικό και στα 17 έγινε σημαιοφόρος ο Marie Henri Daniel Gathier, ανηψιός βαρώνου και ορφανός από πιτσιρικάς. Οι επιτυχίες του στη θάλασσα τον έκαναν και βουλευτή. Ο ίδιος ο Ναπολέων είχε ανακρίνει τον κόμη Ντε Ρυνί όταν ο γαλλικός στόλος απέτυχε να εισβάλλει στην Αγγλία.
Αγγλία και Γαλλία και Ρωσία δεν ήταν σύμμαχοι της Ελλάδος. Ούτε φιλέλληνες. Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Ανάλογα με τα συμφέροντα του ο καθένας είναι υπέρ ή εναντίον του οποιοδήποτε. Σήμερα είμαστε μαζί, χθες εχθροί, αύριο πάλι στην ίδια πλευρά.
Διαβάστε ακόμα: