ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑΚΙΑ ΕΦΕΡΑΝ ΤΑ... ΤΑΝΚ

Ο διάσημος Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Γκούντερα (1929) που το κομματικό καθεστώς της πατρίδας του ή λογόκρινε ή απαγόρευε τα έργα του, είπε τη μεγάλη κουβέντα. Την μεγάλη αλήθεια. Ότι πριν μπουν τα ρωσικά τανκ στην Τσεχοσλοβακία, το 1968, ο κόσμος διακωμωδούσε τον κομουνισμό. Που σημαίνει, κατά τον βραβευμένο λογοτέχνη, πως στην πραγματικότητα πριν από την ''Άνοιξη της Πράγας'' κατέρρευσε το παραμύθι του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Το σκηνικό μοιάζει με την χουντική Ελλάδα, τα αστειάκια και ανεκδοτάκια που σκάρωνε ο κόσμος για τους γραφικούς, τους γελοίους συνταγματάρχες που ήθελαν να μας... σώσουν. Η ιστορία, βέβαια, συνεχίζεται και μετά τη δικτατορία. Ο Καραμανλής μας έσωσε από τους Απριλιανούς επίορκους αξιωματικούς, ο Αντρέας από τον Καραμανλή, ο Μητσοτάκης από τον Αντρέα, ο μικρός Καραμανλής από τις αρπάχτρες του Σημίτη, Τσοχατζόπουλους, Παπαντωνίου και σία, ο Τσίπρας από το ''παλαιό πολιτικό σύστημα'', ο Κυριάκος από τον Τσίπρα, και πάει σκυταλοδρομία το έργο.

Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, για να επιστρέψουμε στην Τσεχοσλοβακία. Εμβληματικό πρόσωπο της παραδοσιακής κομουνιστικής αριστεράς της ανατολικής Ευρώπης. Ήταν πράγματι κομουνιστής; Δεν το ξέρουμε αυτό, ούτε πρόκειται να το μάθουμε, άλλωστε δεν έχει σημασία. Αυτό που αξίζει να σημειώσουμε είναι ότι πολλοί, χιλιάδες δήλωσαν κομουνιστές κι έγιναν μέλη του κόμματος σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά τον πόλεμο.
Έτσι είχε αποφασιστεί. Από ποιους; Ούτε αυτό έχει σημασία. Στην πατρίδα σου να έχει το κουμάντο το κόμμα, ένα είναι το κόμμα, οπότε αν θες να παίξεις μπάλα στην ομάδα θα γίνεις κομουνιστής. Θα δηλώσεις κομουνιστής.

Σλοβάκος ο Αλέκος, φτωχόπαιδο, η οικογένεια δεν έχει να φάει και οι δικοί του τραβάνε στη Σοβιετική Ένωση, μήπως εκεί βρίσκεται ένα κομμάτι ψωμί. Το 1924, επτά χρόνια μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης και του κόμματος του λαού. Επιστροφή στη Σλοβακία, τη γερμανόφιλη Σλοβακία, παραμονές του παγκοσμίου πολέμου.

Τελειώνει ο πόλεμος, μέλος του σλοβακικού κόμματος ο 24χρονος Αλεξάντερ επιλέγεται να σταλεί στη Μόσχα για «επιμόρφωση». Στα 42 του γίνεται πρώτο βιολί, ο γραμματέας του Κ.Κ. Σλοβακίας και ο ηγέτης του Κ.Κ της Τσεχοσλοβακίας, μετά από πέντε χρόνια, Ιανουάριο του 1968. Τότε αρχίζει το έργο που έμεινε στην Ιστορία ως «Η Άνοιξη της Πράγας». Επειδή ο Ντούμπτσεκ επεδίωξε να αναπτύξει τον «σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο». Και «Μεταρρυθμίσεις» το λες.

''Τι είναι αυτά που κάνεις;... '' του βάζουν πόστα από το διευθυντήριο της Μόσχας. ''Μην ανησυχείτε... '' τους λέει, ''... είμαι δικός σας, πιστός στο Κρεμλίνο, και ό,τι κάνω είναι για το καλό του κόμματος, του κομουνισμού''.

Στις 20 Αυγούστου το 1968 μπήκαν τα ρωσικά τανκ στην Πράγα (φώτο). ''Το μαγαζί είναι δικό μας, σύντροφε Ντούμπτσεκ, αυτά είναι κανονισμένα με τους Αμερικάνους, τους Άγγλους και τους Γάλλους, μετά τον πόλεμο. Ξεχνάς, σύντροφε Αλέκο, ότι εμείς αποφασίζουμε, όχι εσύ, όχι οι Τσεχοσλοβάκοι''. Τον δέσανε τον Ντούμπτσεκ κι αυτός πριν τον πάρουν με αεροπλάνο για την Μόσχα ζήτησε από τον λαό να μην αντισταθεί στους εισβολείς, στις …διεθνιστικές δυνάμεις του Σύμφωνου της Βαρσοβίας.

Ο Ντούμπτσεκ σκοτώθηκε σε δυστύχημα με αυτοκίνητο σα σήμερα στις 7 Νοεμβρίου, το 1992. Είχε διαγραφεί από το κόμμα και από το 1970 έκανε τον... γραφιά στην Δασονομία της Σλοβακίας. Το 1988 του επέτρεψαν να πάει μέχρι την Ιταλία διότι τον είχε αναγορεύσει επίτιμο διδάκτορα το πανεπιστήμιο της Μπολώνια.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΠΙΟ ΑΝΕΥΘΥΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ