ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ

Να θυμόμαστε, όχι τίποτα άλλο. Φθάνει αυτό, να θυμόμαστε όσοι ξέρουμε, να μαθαίνουνε όσοι δεν ξέρουν. Αρκετό είναι αυτό. Μη ξεχνάμε τι πέρασε αυτός ο τόπος. Τα σενάρια που βίωσε αυτός ο λαός. Άσε κατά μέρος την κριτική. Τις κατηγορίες. Τις ευθύνες. Πρώτα η μνήμη των γεγονότων. Πρώτα η πληροφόρηση.

Τα “Δεκεμβριανά”. Σα σήμερα 3 Δεκεμβρίου, το 1944. “Η μάχη της Αθήνας” που κράτησε 33 μέρες. Αλληλοσπαραγμός. Έλληνες εναντίον Ελλήνων χύνουν το αίμα τους. Φανατισμός ασυγχώρητος, μέχρι τα άκρα και δεν οδηγούσε πουθενά. Δύο αντίπαλοι που δεν εκπροσωπούσαν τη “δική τους” πλευρά, την αλήθεια τους, και ποια ήταν αυτή;

Από τη μία το Γ' σώμα του βρετανικού στρατού και οι “δεξιοί”, οι κυβερνητικοί, ναι, υπήρχε τότε κυβέρνηση στην Ελλάδα, υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Από την άλλη, οι αριστεροί, οι “ελασίτες”, τμήματα του Ε.Λ.Α.Σ. Δεν θα πω ότι έχασε ο ΕΛΑΣ, με συνέπεια να ακολουθήσει η Συμφωνία της Βάρκιζας. Θα πω ότι έχασε η Ελλάδα. Η Ελλάδα των αριστερών, των δεξιών, αν πράγματι υπήρχαν αριστεροί, δεξιοί. Μήπως αυτό που υπήρχε μετά την αποχώρηση του Γερμανού κατακτητή ήταν ένας τυφλός φανατισμός, ένας πυρετός και στο πρόγραμμα υποψήφιοι νεκροί.

Ημέρα Κυριακή, 3 Δεκεμβρίου, παραιτούνται οι αριστεροί υπουργοί, γενική απεργία, συλλαλητήρια και νεκροί. Έλληνες νεκροί σκοτωμένοι από Έλληνες. Και για μέρες να μην έχει ο κόσμος να φάει ψωμί, κλειστοί φούρνοι, άδεια τα μπακάλικα. Και αίμα παντού. Στα πεζοδρόμια, στον Βασιλικό Κήπο. Η κυκλοφορία επιτρέπεται μόνον το μεσημέρι για δύο ώρες, 12 με δύο.

Ο “Ριζοσπάστης” έγραψε στις 7 Δεκεμβρίου “Η αλύγιστη Καισαριανή, το Στάλινγκραντ της Ελλάδας, αντιμετωπίζει μαζεμένα τα λυσσασμένα σκυλιά... Δέκα αγγλικά αεροπλάνα που έβγαλαν τα σήματά τους πυροβολούν ολημερίς γυναικόπαιδα... Ο ηρωικός Πειραιάς βρίσκεται κάτω από σφοδρό πυρ... Κτυπάνε την εργατική πόλη που μαζύ με την Αθήνα αποτελεί την πρωτοπορία του αγώνα για την λευτεριά και την ανεξαρτησία...”.

Η εφημερίδα “Σημαία” του Ζέρβα έγραψε στις 19 Δεκεμβρίου “Οι εαμικοί γκάγκστερς υπέστησαν πανωλεθρίας εις Ν. Σμύρνην και Καλλιθέα, αι οποίαι ήδη απελευθερώθησαν και εκ νέου τα αστυνομικά τμήματα... Ο Πειραϊκός πληθυσμός πανηγυρίζει εκφράζοντας ενθουσιώδη αισθήματα αφοσιώσεως εις την Μ. Βρεττανίαν και την κυβέρνησιν... Θρασεία απόπειρα ελασιτών να καταλάβουν τας φυλακάς Αβέρωφ...”.

Στις 29 Δεκεμβρίου η κυβερνητική “Δημοκρατία” γράφει για “τις κτηνωδίες των Κομμουνιστών, ότι ευρέθη κρεουργημένον το πτώμα του βιομηχάνου υποδηματοποϊίας Ιω. Θεοδοσιάδη''.

Ήταν πράγματι στο πρόγραμμα όλα αυτά. Στο ατζέντα της πατρίδος μας. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να γειάνουμε εκείνες τις πληγές που κάποιοι θαρρούν ότι ακόμα είναι ανοιχτές.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΤΣΑΡΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΡΩΜΕΝΕΣ