ΓΙΑΤΙ Ο ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΖΗΛΕΨΕ ΤΗΝ... ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Πριν τον μαζέψει ο Σύριζας ο Βαρουφάκης δεν είχε, και δεν ήθελε να έχει, σχέση με την κομματική και κυβερνητική πολιτική. Στις αμέτρητες, μάλιστα, τηλεοπτικές εμφανίσεις του, με κοψιά αληθινού σταρ, σχεδόν έβγαζε μια περιφρόνηση για το... λειτούργημα του πολιτικού. Σήμερα ο Γιάννης μας αυτοστρατεύτηκε, άνοιξε δικό του μαγαζί κομματικό, και σκέπτεται να εξορμήσει όχι από την Ελλάδα του αντιπάλου του Τσίπρα, αλλά από την αγαπημένη του Γερμανία ως υποψήφιος στις προσεχείς ευρωεκλογές του Μαίου 2019.
Απορώ. Και δίνω, χωρίς να τις δημοσιοποιώ, τις απαντήσεις στο ερώτημα μου γιατί ο Βαρουφάκης μπερδεύεται με το σπορ της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Του ταιριάζει περισσότερο να κάνει επίδειξη της πανεπιστημιακής του κατάρτισης και ικανότητας του ως παγκόσμιος οικονομικός αναλυτής. Άσε ότι τέτοια ενασχόληση είναι μακράν πολύ πιο συμφέρουσα οικονομικά. Μέχρι και τις 100.000 ευρώ έφτανε η αμοιβή του Γιάννη Βαρουφάκη για κάθε διάλεξη, σύμφωνα με τον «τιμοκατάλογο» που κυκλοφορεί μεταξύ των διοργανωτών σεμιναρίων και φόρουμ οικονομικού περιεχομένου.
Είναι πλέον διεθνής κανόνας. Κάθε κυβερνητικός αξιωματούχος που απομακρύνεται από τη θέση του να εξαργυρώνει τις εμπειρίες του, με ομιλίες ανά την υφήλιο. Η αμοιβή του διαμορφώνεται από το πλήθος των... παθημάτων του που θα αφηγηθεί για να μάθουν οι ακροατές του τις κακοτοπιές.
Ο ΓΑΠ για παράδειγμα που έγινε γνωστός παγκοσμίως ως «ο χρεοκοπημένος πρωθυπουργός», ήταν περιζήτητος για τέσσερις λόγους: Την περίοδο 2009-2011 ήταν ένας από αυτούς που «συνδιαμόρφωσαν» τη χρεοκοπία της χώρας, ενώ κατά την άποψη ορισμένων, ήταν ένας από εκείνους που την συμπροκάλεσαν. Επίσης κατά τη διαδικασία διάσωσης της χώρας κατάφερε να εκνευρίσει σχεδόν όλους τους αρχηγούς κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο τέλος, κατά την αποχώρησή του, να συμπαρασύρει και το ΠΑΣΟΚ στην άβυσσο. Επιτυχία επί 4.
Ποιες είναι οι μοναδικότητες Βαρουφάκη. Ήταν ο μόνος που κατάφερε από διαπραγματευτής να εξελιχθεί σε απίστευτο για τα χρονικά της ευρωζώνης πρόβλημα. Στο Γιουρογκρούπ μάλωνε ταυτόχρονα και με τους 18 άλλους υπουργούς Οικονομικών. Τους έκανε, δηλαδή, τσάμπα διάλεξη και αντί να του πουν ευχαριστώ, χαρακτήριζαν ''ανοησίες'' τα επιχειρήματα του Έλληνα συριζαίου υπουργού. Ο Βαρουφάκης κατάφερε να εξοργίσει όλους μαζί και τον καθέναν χωριστά και για διαφορετικό λόγο, όλους τους αξιωματούχους της Ευρωπαικής Ένωσης.
Μόνο τον καβγά του με τον Σόιμπλε να πουλήσει ο Βαρούφ, για πλάκα έχει βγάλει τα λεφτά μιας δεκαετίας του. Ευπώλητη η διένεξη του και με τους Ντάισελμπλουμ, Ντράγκι, ενώ ένα ολόκληρο βιβλίο χρειάζεται για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις του. Λεφτά με ουρά.
Ο πρώην πλανητάρχης Μπιλ Κλίντον έγινε πολυεκατομμυριούχος από τις διαλέξεις του ανά την υφήλιο. Το κασέ του κυμαίνεται από 125.000 δολάρια έως 500.000 δολάρια ανά ομιλία. Μόνο για δύο ομιλίες έλαβε το ποσό των 250.000 δολαρίων από τη Citigroup, ενώ λίγο φθηνότερα κόστισε στην Deutsche Bank, η οποία χρειάστηκε να δώσει 150.000 δολάρια για να εξασφαλίσει την παρουσία του. Η Morgan Stanley του έδωσε 125.000 δολάρια για μια ομιλία στην εταιρεία της Νέας Υόρκης, ενώ άλλα τόσα έδωσε και η Credit Suisse για μια διάλεξη πάλι στη Νέα Υόρκη.
Περιουσία έφτιαξε ο Τόνι Μπλερ μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία της Βρετανίας. Ο βρετανικός Τύπος, όμως, δεν τον επικρίνει τόσο γι' αυτό, αλλά για το γεγονός ότι παρά τις χοντρές καταθέσεις του και τα μεγάλα ποσά που κερδίζει από τις ομιλίες σε εταιρείες και τράπεζες, φέρεται να λαμβάνει αστρονομικό ποσό ως σύμβουλος σε αμερικανική τράπεζα, ενώ συνεχίζει να παίρνει την πιο υψηλή σύνταξη που προβλέπει το βρετανικό Σύνταγμα για πρώην πρωθυπουργό: 70.000 ευρώ. Ο Μπλερ φέρεται να πληρώνεται 3 εκατ. λίρες κάθε χρόνο από την τράπεζα των ΗΠΑ JP Morgan στην οποία εργάζεται ως σύμβουλος. Για να ακούσει κάποιος τις ομιλίες του, θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Ο Βαρουφάκης, δηλαδή, ξέρει λιγώτερα από τον Μπλερ; Δεν νομίζω. Αν στηνόταν τηλεμαχία ανάμεσα στους δυο είμαι σίγουρος ότι ο δικός μας θα τον έκανε με τα κρεμμυδάκια.
Διαβάστε ακόμα: