ΒΛΑΣΤΗΜΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΙ ΤΩΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ

Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς. Το λένε και δεν ντρέπονται οι… δημοκράτες. Να οργανωθούμε, λένε, για να αντιμετωπίσουμε τους ακροδεξιούς. Φτύνουν τη δημοκρατία, την κατουράνε, την αποπατούν οι υπηρέτες της… δημοκρατίας.

Στο παραμύθι, πιο σωστά στην απάτη πρώτος και καλύτερος ο Τσίπρας.

Μια στιγμή. Τι εννοούν οι αποτυχημένοι όταν αναφέρονται στον «κίνδυνο της ακροδεξιάς». Τίποτα δεν εννοούν! Απατεώνες είναι, δεν παίζουν με ανοικτά χαρτιά.

Ασφαλώς και δεν εννοούν πώς θα μπουκάρουν οι ακροδεξιοί με λοστούς και κουκούλες για να καταλάβουν την εξουσία. Ότι ο... κίνδυνος είναι πως οι ακροδεξιοί θα φτιάξουν στρατό από μπράβους της νύχτας και φυλακισμένους του Κορυδαλλού για να μπουκάρουν στη Βουλή και στα υπουργεία.

Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς είναι, και δεν το λένε στα ίσα τα λαμόγια της δημοκρατίας, να αυξηθεί το ποσοστό των ακροδεξιών κομμάτων στις εκλογές. Δηλαδή; Να φανεί δημοκρατικά, με τη νόμιμη εκλογική διαδικασία, ότι μεγάλωσε η λαϊκή επιρροή της θεωρούμενης ακροδεξιάς.

Ο αληθινός δημοκράτης, όμως, όχι ο απατεώνας της δημοκρατίας, είναι υποχρεωμένος όχι απλά να αποδεχθεί τι βγάζει η κάλπη, αλλά να σέβεται τη ψήφο του λαού, όπως αυτή διαμοιράζεται σ’ όλα τα κόμματα. Άρα, αυτοί που μιλάνε για «κίνδυνο της ακροδεξιάς» στην πραγματικότητα αυτοακυρώνονται ως δημοκράτες.
Πέρα απ’ αυτό. Η αποτυχία των πολιτικών, ως λειτουργών της δημοκρατίας, τόσον στην κυβέρνηση, όσο και στη αντιπολίτευση, δίνει πόντους στην ακροδεξιά. Και δεν είναι μόνον αποτυχημένοι οι «δημοκράτες» του κώλου, αλλά και φασιστόμουτρα όταν φτύνουν εκείνους τους πολίτες που εκφράζουν την δυσαρέσκεια τους με ψήφος στην ακροδεξιά.

Διαβάστε ακόμα:

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΩ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ