ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΗ ΚΡΕΜΑΛΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Δεν είχε άλλη επιλογή η Ελλάδα, όταν είχε καταρρεύσει οικονομικά, με δική της ευθύνη, παρά να ζητήσει τη βοήθεια του ΔΝΤ και να μπει σε καθεστώς απόλυτης επιτήρησης από τους δανειστές. Βεβαίως το έργο ήταν στημένο 100%, ώστε να υποχρεωθεί η χώρα να παραδοθεί σ' αυτούς που ελέγχουν το ''σύστημα''. Να χάσει και τυπικά την ανεξαρτησία της αφού επί της ουσίας η κυβέρνηση έγινε ορντινάτσα της τρόικας. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν συνέπραξαν, συνειδητά κι όχι, οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης προκειμένου η πατρίδα μας να φτάσει σε τέτοιο βαθμό αθλιότητος, κι έτσι να χρειαστεί την δανειακού τύπου οικονομική στήριξη από τους ευρωπαίους εταίρους.

Γιατί, όμως, η Ελλάδα φαλήρισε, είναι το ερώτημα για όσους ζητούν υπεύθυνη απάντηση. Κατ΄αρχήν είναι απαραίτητο να πει κανείς πως θα ήταν έκπληξη να μη χρεοκοπήσει η χώρα μας. Επειδή ακόμα και σήμερα δεν έχει περάσει στον απλό κόσμο η αντίληψη ότι και το δημόσιο είναι ένα μαγαζί. Μια επιχείρηση. Με έσοδα και έξοδα. Και θα πέσει έξω αν τα χρήματα που μπαινουν στο ταμείο είναι λιγότερα από τις οικονομικές υποχρεώσεις σε δημόσιο εργατικό προσωπικό, πολιτικούς, στρατιωτικούς, εκπαιδευτικούς, ιατρούς, δικαστικούς, υπαλλήλους υπουργείων κι ένα σωρό άλλων.

Ο Γιώργος Παπανδρέου σα σήμερα 23 Απριλίου, το 2010, ανακοίνωσε την απόφαση ΤΟΥ να μπει η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ του επιχείρηση Ελλάδα, για την οποία δεν είχε καμιά ευθύνη, να μπεί στο μνημόνιο. Ακόμα και σήμερα ζητάει τα ρέστα. Πολύ καλά κάνει αφού η Ελλάδα της πολιτικής και των κομμάτων συνεχίζει να αντιμετωπίζει τον George σα να μην τρέχει κάστανο. Και ο άνθρωπος κυκλοφορεί ελεύθερος, χωρίς να κινδυνεύει ούτε καν να γιαουρτωθεί.

Έλεγε η τρόικα ''Διώξτε τόσους''. Πολύ σωστά. Όπως ζητούσε ''Κλείστε αυτή την επιχείρηση, κατάργηστε αυτή την υπηρεσία'' Πάρα πολύ σωστά. Αυτό πρέπει να γίνει. Δεν σου έλεγε κάτι παράλογο η τρόικα. Σου προτείνει, μέχρι που σε πιέζει, σου βάζει το μαχαίρι στο λαιμό, να κάνεις το πρέπον.

Η κυβέρνηση αντιδρά, όμως. Γιατί; Επειδή η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση δεν λειτουργεί ορθολογικά, δηλαδή σύμφωνα με το συμφέρον του κόσμου. Μ΄αυτό που οφελεί το σύνολο του κόσμου. Η κυβέρνηση μια ζωή είναι αιχμάλωτη και ενεργεί λαϊκίστικα. Να βολεύει κάποιους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Από την άλλη το κοινωνικό σύνολο πρακτικά δεν έχει δυνατότητες να αντιδρά, να επιβάλλει στην κυβέρνηση το όφελος του κοινωνικού συνόλου. Γιατί; Επειδή ο καθένας κυττάει την πάρτη του.

Κάτι άλλο. Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση δεν είναι υποχρεωμένη να βρίσκει δουλειά στον κόσμο. Όχι, βέβαια. Ούτε επιχειρηματίας είναι, ούτε έμπορας. Εκτός κι αν την κάνει γυριστή και από το καπιταλιστικό αρχίζει να το παίζει σοσιαλιστικά, φιλοκρατιστικά.

Όλα τα συστήματα είναι καλά. Όπως στο λέω. Και το κομουνιστικό και το αστικό. Διαλέγεις και παίρνεις. Το καθένα, όμως, έχει τους κανόνες του. Η Ελλάδα έπεσε έξω επειδή έπαιζε με το σύστημα κουτουρού μπουγάτσα. Πέφτουμε και όπως στριμωχθούμε

Διαβάστε ακόμα:

ΣΤΟ ΜΝΗΜΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ