ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΑΡΘΕΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ ΤΟΝ ΑΣΧΗΜΑΝΤΡΑ

Το κορίτσι είναι σκέτος πειρασμός. Την θέλει σαν τρελός. Δεν περνάει ημέρα χωρίς να την σκέπτεται. Πώς θα την κατακτήσει. Να την κάνει δική του. Δεν του φτάνει να την φαντασιώνεται, ότι της κρατάει το χέρι σε μια ερημιά ρομαντική, ότι την φέρνει στην αγκαλιά του κάτω από το φως του μισοφέγγαρου, ότι αρχίζει και την γδύνω, ότι γεύεται τη δροσιά της και τους χυμούς της.

Βρίσκομαι σε παραλήρημα; Σε παρακαλώ. Η σκέψη μου είναι γαλήνια και προσπαθώ να αντιληφθώ ποια μαγικά μεσολάβησαν ώστε από τη μια στιγμή στην άλλη αλλάξαμε όροφο. Ότι τα οικονομικά της χώρας είναι όπως νομίζαμε πως ήταν πριν δέκα χρόνια. Πραγματικά, δεν είναι η φαντασία μου και, από τη μια στιγμή στην άλλη επιμένω, κυκλοφορούμε με διαφορετικούς σφυγμούς στην καρδιά. Βελτιώνει τη φορολογία ο Μητσοτάκης, διότι λέει πάμε πολύ δυνατά.

Κάποιοι μας δουλεύουν χοντρά. Ή μας λένε ψεματάρες ή δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Τι είναι αυτά που συνέβησαν, από τη μια στιγμή στην άλλη επιμένω, και ξαφνικά βρισκόμαστε σε πορεία ανάκαμψης και ελπίδας; Δεν μας τα λένε καλά. Ή κακώς μας είχαν ζορίσει μια δεκαετία. Ένα από τα δυο.

Που κολλάει η γκόμενα που για το σορόπι της έκανε σαν παλαβός ο άλλος; Και γιατί ο καψούρης ήταν σίγουρος ότι θα την καταφέρει να την ρίξει την Ελλάδα, αυτή είναι η γκόμενα. Η οποία, όπως το άλλο μανούλι, η Κύπρος μόνη της ξάπλωσε, μόνη της σήκωσε τα πόδια, αφού προηγουμένως πέταξε όλα της τα ρούχα. Ποιος είμαι, ρε, ο άλλος, ο άλφα ερωτιάρης που χωρίς να φλερτάρει, χωρίς να κουνήσει το χεράκι του πηδάει αυτή που θέλει!

Ανώτερος του Δον Ζουάν, αυτός είναι. Και του Καζανόβα ανώτερος. Αναφέρω τους δυο μεγαλύτερους καρδιοκατακτητές, τους άπαικτους της αποπλάνησης. Εγώ, σου λέει ο άλλος, είμαι μάγος! Μέγας εραστής του σκιρτήματος των ζαρκαδιών, που λέει και ο ποιητής. Πλησιάζω το κρεβάτι όπου με περιμένει με ανοικτό το διαβήτη της η κόρη... Δεν είχε άλλη επιλογή και η Ελλάδα, όπως η Κύπρος, παρά να μου παραδοθεί.

Είναι άσχημος. Αποκρουστικός. Αηδιαστικός. Κάπως καλύτερος από τον Κουασιμόδο. Καπιταλιστής είναι. Και με λευκό σεντόνι της αγνότητας να τυλιχτεί δεν θα πείσει την παρθένα ότι είναι σοσιαλιστής, κομουνιστής, φίλος, συνέταιρος, συνεργάτης, ειρηνιστής, ότι πιστεύει στην ισότητα, τη δικαιοσύνη. Το ξέρω πως το κορίτσι δεν με γουστάρει, άρα το μόνο που μένει για να την στριμώξω στα σεντόνια επάνω είναι να την φέρω σε τέτοια κατάσταση ώστε η ίδια να με παρακαλάει να της ορμήσω.

Με τα χρόνια και τους καιρούς έχει αλλάξει η κουλτούρα της κατάκτησης. Μπουκάρεις στα χωράφια του αλλουνού δίχως στρατά, τανκ και πυραύλους. Δεν είναι ανάγκη να τον σημαδεύεις με το πιστόλι για να τον υποχρεώσεις να ξεβρακωθεί. Εκείνος σε προσκαλεί να τον... βοηθήσεις. Βγάζει μόνος του τα ρούχα και παίρνει την κατάλληλη στάση πριν τον πλησιάσει ο πονηρός.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΚΑΝΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ