Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ
Μπήκε στο παιχνίδι και στρατός της Συρίας. Ε, δεν θα έμπαινε; Στο έδαφος άρχισε το σουλάτσο με τα τανκ και τους πυραύλους ο Ερντογάν. Επόμενο ήταν να κινηθεί και ο Άσαντ. Ο σύμμαχος, λέει, της Ρωσίας. Ο αντίπαλος της Τουρκίας. Με την οποία Τουρκία του σουλτάνου έχει ανοίξει νταραβέρι η Ρωσία του τσάρου.
Ανοησίες. Δεν υπάρχουν συμμαχίες. Ο καθένας είναι μ' αυτόν ή μ' εκείνον διότι έτσι θαρρεί πως εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα. Είναι αντίπαλος μ' αυτόν ή μ' εκείνον, διότι έτσι θαρρεί ότι τον συμφέρει. Προσωπικά!!!
Πρώτα είναι το προσωπικό (!!!) συμφέρον. Δεν υπάρχει το εθνικό συμφέρον. Μπαίνει στο παιχνίδι το εθνικό, το πατριωτικό συμφέρον διότι χωρίς αυτό δεν κάνει ταμείο το προσωπικό συμφέρον. Είναι η αφέλεια στα όρια της ηλιθιότητας να αγνοείται το προσωπικό συμφέρον, που για τον πολιτικό είναι υπεράνω της προσωπικής κονόμας.
Τραμπ, Πούτιν, Ερντογάν, Άσαντ, όλοι είναι παγιδευμένοι θέλοντας και μη σ' αυτό και στο άλλο κόλπο, σήμερα, χθες, αύριο και κάνουν προσωπικό παιχνίδι στο όνομα της χώρας τους. Για λογαριασμό των... λαών τους.
Διαβάστε ακόμα: