ΤΑ ΚΕΡΑΤΙΑΤΙΚΑ ΛΕΦΤΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΠΟ
12/11/2019
•
Ντρινν ντρινν, κάποιος κτυπάει την πόρτα. Ποιος να’ναι; Ο νοικοκύρης του σπιτιού βλέπει μπροστά του καλοντυμένο κύριο, ο οποίος κρατάει στα χέρια του δύο φαρδιές δερμάτινες τσάντες.
- Παρακαλώ;
Ο άγνωστος λέει ''Σας έφερα εκατό εκατομμύρια ευρώ... ''. Πλάκα μου κάνει, αναρωτιέται ο ''παραλήπτης'' της κατοσταρούς. Καμιά πλάκα και καμιά φάρσα, το πακέτο είναι καθαρό και γαζώθηκε συγκεκριμένα για τον εν λόγω ιδιοκτήτη της εν λόγω οικίας. Οπότε ο παραλαμβάνων την κατοσταρού αρχίζει και βλέπει με συμπάθεια, ότι είναι όμορφος, ότι μοιάζει με μανεκέν ο κουστουμαρισμένος χλεμπονιάρης επισκέπτης με την ευρύχωρη τσάντα. Ο οποίος με την παράδοση του πράματος, λέει και τούτο στον παραλαμβάνοντα:
- Τα χρήματα είναι δικά σας. Νόμιμα λεφτά. Ορίστε και τα χαρτιά, με τις υπογραφές και τις σφραγίδες. Τα δικαιούστε. Δικά σας είναι, καταδικά σας. Μία υπογραφή να βάλετε, δεν θα σας ενοχλήσουμε άλλο, άλλωστε ούτε ποτέ θα σας ρωτήσουμε τι θα τα κάνετε τα λεφτά. Δεν έχετε να μας δώσετε κανένα λογαριασμό...
Για ποιο λόγο μου χαρίζουν τόσα πολλά λεφτά, σκέφτεται ο τυχερός. Δεν μπορεί, κάποιος ιδιαίτερος λόγος υπάρχει. Ύποπτος λόγος. Κάτι θέλουν από εμένα για να μου σεσουλιάζουν τόσα πολλά. Κάτι βρώμικο. Ίσως να θέλουν να σκοτώσω κάποιον. Να προδώσω. Να εξαπατήσω. Να υπεξαιρέσω. Πιάνει στο φτερό την ανησυχία του και του ρίχνει την ηρεμιστική...
- Τίποτα δεν θέλουμε απ’ εσάς. Τίποτα. Μάλιστα, κύριε, δεν πρόκειται ποτέ να σας ζητήσουμε τίποτα. Δεν έχετε την παραμικρή υποχρέωση απέναντι σε κανέναν γι’ αυτά τα λεφτά.
Αυτό συμβαίνει με την περιβόητη κρατική επιχορήγηση στα κόμματα. Καμιά υποχρέωση δεν έχουν οι παραλαμβάνοντες απέναντι στους παραδίδοντες. Λογαριασμό δεν δίνουν. Τα κρατικά λεφτά στους βουλευτές είναι προσωπικά για πάρτη τους. Τα κρατικά λεφτά στα κόμματα είναι άλλο κονδύλι, ξεχωριστό, και επί της ουσίας πάνε προσ
- Τα χρήματα είναι δικά σας. Νόμιμα λεφτά. Ορίστε και τα χαρτιά, με τις υπογραφές και τις σφραγίδες. Τα δικαιούστε. Δικά σας είναι, καταδικά σας. Μία υπογραφή να βάλετε, δεν θα σας ενοχλήσουμε άλλο, άλλωστε ούτε ποτέ θα σας ρωτήσουμε τι θα τα κάνετε τα λεφτά. Δεν έχετε να μας δώσετε κανένα λογαριασμό...
Για ποιο λόγο μου χαρίζουν τόσα πολλά λεφτά, σκέφτεται ο τυχερός. Δεν μπορεί, κάποιος ιδιαίτερος λόγος υπάρχει. Ύποπτος λόγος. Κάτι θέλουν από εμένα για να μου σεσουλιάζουν τόσα πολλά. Κάτι βρώμικο. Ίσως να θέλουν να σκοτώσω κάποιον. Να προδώσω. Να εξαπατήσω. Να υπεξαιρέσω. Πιάνει στο φτερό την ανησυχία του και του ρίχνει την ηρεμιστική...
- Τίποτα δεν θέλουμε απ’ εσάς. Τίποτα. Μάλιστα, κύριε, δεν πρόκειται ποτέ να σας ζητήσουμε τίποτα. Δεν έχετε την παραμικρή υποχρέωση απέναντι σε κανέναν γι’ αυτά τα λεφτά.
Αυτό συμβαίνει με την περιβόητη κρατική επιχορήγηση στα κόμματα. Καμιά υποχρέωση δεν έχουν οι παραλαμβάνοντες απέναντι στους παραδίδοντες. Λογαριασμό δεν δίνουν. Τα κρατικά λεφτά στους βουλευτές είναι προσωπικά για πάρτη τους. Τα κρατικά λεφτά στα κόμματα είναι άλλο κονδύλι, ξεχωριστό, και επί της ουσίας πάνε προσ
προσωπικά στον αρχηγό του κόμματος. Αυτός τα διαχειρίζεται χωρίς ποτέ να δίνει εξηγήσεις στα στελέχη του κόμματος, και στα λεγόμενα μέλη.