ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΓΙΓΑΝΤΑ ΛΑΟ

''Δεν φταίει ο λαός... '' έστειλε το μήνυμα του στον αποδυτηριάκια κάποιος πολύ προχωρημένος σε πολιτική σκέψη. ''Οι πολιτικοί φταίνε, ο φουκαράς ο λαός είναι εγκλωβισμένος... '' πρόσθεσε στην ανάλυση του ο σχολιαστής του αποδυτηριάκια. Η θέση, για να πάρουμε τα πράγματα σοβαρά, είναι παιδαριώδης, όχι απλά παλαιοκομματική και λαϊκίστικη.

Κατ' αρχήν δεν υπάρχει λαός. Ανύπαρκτη έννοια είναι ο λαός. Ανυπόστατη. Πρόκειται για... εφεύρεση των απατεώνων - έστω των αφελών- πολιτικών προκειμένου να πουλήσουν το παραμύθι τους. Λαός υπάρχει μόνο αν δεχθεί κανείς ότι αφορά το 5% του συνόλου του κόσμου ή το 55%. Όταν ο αρχηγός κόμματος απευθύνεται στο 10% ή στο 40% δεν νομιμοποιείται πολιτικά και ηθικά να ομιλεί για τον λαό. Για το 100% των πολιτών, δηλαδή.

Όταν ο νικητής των εκλογών με 35 ή 45% ομιλεί για νίκη του... λαού, είναι υβριστής του λαού. Επειδή θεωρεί ως λαό μόνο εκείνους που τον ψήφισαν. Το υπόλοιπο 65 ή 55% τον καταψήφισε. Άρα, αφού άλλοι επιλέγουν άλφα, άλλοι το βήτα και το γάμμα κόμμα, δεν νοείται ως ενιαίο μέγεθος ο... λαός. Να το πούμε αλλοιώς. Λαός είναι ένα πράγμα, δεν είναι ένα πράμα διχασμένο, χωρισμένο σε διάφορα κομμάτια.

Παρακάτω. Τι θα πει ότι ο λαός, δηλαδή η ολότητα των πολιτών, είναι εγκλωβισμένος στα κόμματα; Το αντίθετο ισχύει. Τα κόμματα είναι εγκλωβισμένα στην κοινωνία- όχι στον λαό, αφού δεν υφίσταται λαός, με την έννοια ότι είναι αδύνατον το 100% να έχει μια πολιτική ή κομματική επιλογή.

Τα κόμματα πουλάνε παραμύθι, όμως ποιο παραμύθι; Όχι, βέβαια, το δικό τους παραμύθι, αλλά εκείνο που θέλει να ακούσει η κομματική τους πελατεία. Βαθυστοχάζεται ο σχολιαστής του αποδυτηριάκια: ''Αν φύγουν αυτοί οι πολιτικοί, τότε θα έλθει η σωτηρία του λαού...''. Εγώ λέω ότι αν φύγουν οι πολιτικοί του σήμερα θα έλθουν οι πολιτικοί του αύριο που θα λένε τα ίδια, θα κάνουν τα ίδια. Γιατί; Γιατί κλάνει το γατί. Γιατί αυτά που περιμένει σήμερα ο... λαός θα είναι τα ίδια κι αύριο. Και μεθαύριο.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ ΒΓΑΛΑΜΕ, ΟΧΙ... ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟ