ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΚΑΙ Η ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ
Δεν πρόκειται για ένα brandname, όπως θα λέγαμε σήμερα, στην ατέλειωτη Βίβλο της Επανάστασης, φαινόμενο από καταβολής που χαρακτηρίζει έτσι ή αλλοιώς κάθε κοινωνία, κάθε εποχής. Στο δίπτυχο Ρωσία – Επανάσταση για παράδειγμα η σκέψη πάει κατ’ ευθείαν στους Λένιν, Τρότσκι, Στάλιν και σία. Πρόσωπα σε πρώτο πλάνο. Στο έργο, όμως, παίζουν κι άλλοι, σημαντικοί κι όχι, στα ημίφωτα και τα σκότη, οι οποίοι με τη δράση τους φωτίζουν την αλήθεια και τη ματαιότητα της Επανάστασης, την αναγκαιότητα και την όποια απόκρυφη σκοπιμότητα της.
Νετσάγιεφ. Ποιος είναι τούτος; Κορυφαίος θεωρητικός της ανατροπής της καθεστηκυίας τάξης, σύμφωνα με τα κιτάπια.
Πλησιάζεις το βίο και την πολιτεία του Σεργκέι Νετσάγιεφ, ατόμου αδίστακτου και φανατισμένου έξω από τα συνήθη όρια, ενός γκουρού της αναρχίας και της τρομοκρατίας, και επιβεβαιώνεις την τραγικότητα, με την αρχαία έννοια, που σφραγίζει την πορεία του ταγμένου επαναστάτη. Δύσκολα αποφεύγει τις κατηγορίες του καταδότη. Του πράκτορα. Από τους ίδιους τους συναγωνιστές του.
Φτωχαδάκι ο Νετσάγιεφ, δάσκαλος, έγινε αποδεκτός από τους επιφανείς ιδεολόγους Ρώσους του εξωτερικού, Μπακούνιν, Κροπότκιν, φυσιογνωμίες εμβληματικές της αναρχίας, αριστοκράτες, από αρχοντικό σόι αυτοί. Τρόμαξαν από την υπερδραστηριότητα του σύντροφου Νετσάγιεφ, γεννημένου συνωμότη που έστηνε παράνομες ομάδες στο τσαρικό καθεστώς.
Κατηχητής! Της ένοπλης βίας ο Νετσάγιεφ, όχι της υποταγής στο κατηχητικό για τα χριστιανόπουλα. Να, τι δίδασκε, τι απαιτούσε: ''Δεν μου κάνει όποιος δεν είναι αφοσιωμένος ψυχή και σώματι στον αγώνα. Μέχρι θάνατο. Μέχρι αυτοθυσίας. Μόνο έτσι θα βοηθήσουμε τον λαό που υποφέρει. Και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, όπως λέγανε οι ιησουίτες''.
Οι Έλληνες είχαν φτιάξει στην Ρωσία την ''Φιλική Εταιρεία'', ο Νετσάγιεφ την ''Εταιρεία του Τσεκουριού''. Και έδειχνε την κόψη του, του τσεκουριού την κόψη ακόμα και στα μέλη της οργάνωσης, σ’ όσους δεν ήταν τυφλά πειθαρχημένοι στον επαναστατικό του λόγο.
Οι πάντες μελέτησαν Νετσάγιεφ. Και οι σύγχρονοι του, και οι μετέπειτα μπολσεβίκοι της Οκτωβριανής Επανάστασης, και οι υστερότεροι, του 20ου αιώνα, Μαύροι Πάνθηρες, Κόκκινος Στρατός, Ερυθρές Ταξιαρχίες, 17 Νοέμβρη. Όλες οι φάρες αντιεξουσιαστών, αντικρατιστών, αντικαθεστωτικών ακούμπησαν ιδεολογικά και πρακτικά το δικό του σχέδιο οργάνωσης και δράσης.
Καταδικασμένος ο επαναστάτης, ακόμα και ο πιο καθαρός, να αντιμετωπίσει τους ψιθύρους ή την ανοικτή κατηγορία του σπιούνου. Του προδότη. Του καταδότη. Του στημένου. Του πράκτορα. Ο Σεργκέι Νετσάγιεφ πέθανε στα 38 του χρόνια στη φυλακή, σα σήμερα στις 21 Νοεμβρίου, το 1882. Αρνήθηκε να γίνει καρφί των μυστικών υπηρεσιών. Η μνήμη του, όμως, παραμένει λερωμένη, δεν έχει αποκατασταθεί. Θεωρείται ύποπτος, για κάποιους είναι βέβαιο ότι έπαιξε βρώμικο παιχνίδι, με συνέπεια να ξεμπροστιαστούν και να εκτελεστούν αντιτσαρικοί.
Διαβαστε ακομα: