ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Στρατιωτικό κίνημα. Αξιωματικοί του στρατού επιχειρούν να καταλάβουν την κυβερνητική εξουσία. Πραξικόπημα, δηλαδή, και νταηλήδικα αυτοί να διαχειρίζονται πολιτικά και οικονομικά τη χώρα. Ξηγιούνται χουντικά. Κάνουν δικτατορία. Και για να πετύχουν το στόχο τους πέφτουν στη συνωμοσία. Να ξέρουμε τι λέμε. Αντί να ασχολούνται με τη δουλειά τους, με το καθήκον τους, αυτοί στήνουν παραστρατιωτικές συμμορίες μέσα στο στρατό.

Κι έρχεται ο δημοκράτης, ο παραμύθι φούρναρης της λεγομένης δημοκρατικής παράταξης και καταδικάζει το κίνημα, τους κινηματίες τους οποίους χαρακτηρίζει επίορκους αξιωματικούς. Σωστά. Διότι πάτησαν τον όρκο τους. Αυτό που δεν είναι σωστό είναι να πει μπράβο, να χαρακτηρίσει πατριώτες και ήρωες τους ένστολους αν είναι της δικής τους κομματικής παράταξης.

Η χούντα είναι χούντα. Είτε είναι… δεξιά, είτε αριστερά. Δεν υπάρχει καλός χουντικός και κακός χουντικός. Σου έδωσα τα όπλα, κερατά, τα τανκ, τα πολεμικά παπόρια και αεροπλάνα να αμυνθείς στον εχθρό ή να του επιτεθείς. Ό,τι αποφασίσει η εκλεγμένη κυβέρνηση. Η δεξιά ή αριστερή κυβέρνηση. Την οποία εξέλεξε ο δεξιός ή αριστερός λαός.

Το 1935, σα σήμερα πρώτη Μαρτίου, ένα ακόμα στρατιωτικό πραξικόπημα έγινε στην Ελλάδα, μόλις δυο χρόνια μετά το επίσης αποτυχημένο του Πλαστήρα. Χαλάσαμε την κουβέντα. Αδιάφορο ποιο κίνημα αξιωματικών πέτυχε και ποιο απέτυχε. Ποιο έγινε από τους μεν και ποιο από τους δε.

Είπαμε. Ή είσαι υπέρ ή κατά της δικτατορίας. Ε, αν είσαι κατά, τότε αξίζεις ροχάλες παχειές στη μάπα αν δικαιολογείς μόνο το πραξικόπημα της μιας πλευράς. Στο έργο του 1935 πρωταγωνίστησαν φιλοβενιζελικοί και αντιβασιλικοί αξιωματικοί. Λέει ο αφελής ότι στόχος τους ήταν να ρίξουν τον βασιλιά και να φέρουν τον Βενιζέλο. Στα πραξικοπήματα λίγοι είναι οι ιδεολόγοι αξιωματικοί. Πήγαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια του για να επανέλθουν οι αξιωματικοί που τους είχαν ξηλώσει και να ξαναβρεθούν στα πράγματα οι πολιτικοί που είχαν ευλογήσει το κίνημα.

Διαβαστε ακομα:

ΜΕ ΛΕΝΕ ΡΙΖΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ ΤΑ ΓΥΡΙΖΩ...