ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΡΖΑΝ

Σας μιλάω εν συνείδηση τώρα, το παρόν δεν είναι απόπειρα... τυμβοθηρίας. Αλλά προχθές πάλι, στην συζήτηση στη Βουλή, όχι τίποτα κρυψίως,  ξεφούρνισε το επικό «ο μη γένετο». Δεν είμαι σίγουρος αν εκείνη την ώρα επιχειρούσε μία εκ νέου... απεύθυνση ενός πλατιού καλέσματος ή την εκκαθάριση της κόπρου του Αυγέα, θα σας γελάσω, αλλά ήταν διάτρητος. Μιλάμε τώρα, τον άκουσα και οριζοντιώθηκα με τις γραμμές των οριζόντων.

Και εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με σαρδάμ, όπως αμολούσε με ρυθμό πολυβόλου ο Σημίτης. Είναι και αυτό ένα πρόβλημα. Ο μελίρρυτος προφορικός λόγος είναι ένα θαυμάσιο τάλαντο, πραγματικό ποίκιλμα για τον ομιλητή, αλλά δυστυχώς εξαιρετικά σπάνιο. Στα νιάτα μου, ας πούμε, είχα δάσκαλο τον Λαοκράτη Βάσση. Οι ομιλίες του καθηγητή Τάσσιου είναι εμπειρία.  Και είναι ανεκτίμητη η κάθε συνάντηση μου με τον Γιώργο Λεονταρίτη (νονό της συζύγου μου), για να αναφέρω μερικά παραδείγματα ανθρώπων που έχουν αυτό το χάρισμα.

Και τέλος πάντων, η έλλειψη ευφράδειας ή το σαρδάμ δικαιολογούνται.  Ουδείς άσφαλτος. Αλλά τέτοιες κοτσάνες από πρώην Πρωθυπουργό σε φτάνουν στο χείλος της... Αναβύσσου. Επιβεβαιώνουν αφενός την αμάθεια του ομιλούντος και αφετέρου την θρασύτητα του. Η οποία αποδεικνύεται εκτός των άλλων και από το ότι επιμένει να μιλάει στα αγγλικά.

Άλλο πάλι και τούτο. Να ξέρεις χειρότερα αγγλικά και από τον Ταρζάν και να θες να δίνεις και συνεντεύξεις σε δική σου διάλεκτο. Ο Χέλμουτ Κολ, που δε ξεστόμισε ποτέ λέξη, που δεν την γνώριζε από τη μητρική του γλώσσα, είχε πει το περίφημο : «με ψηφίσατε για καγκελάριο, όχι για μεταφραστή». Και ορθά έπραξε ο άνθρωπος, επιλέγοντας να μην εκτεθεί ποτέ προσπαθώντας να μιλήσει σε μία γλώσσα που δεν κατείχε. Ο δικός μας εκτίθεται σε παγκόσμια χλεύη και δεν τρέχει κάστανο. Μπορεί και να το γουστάρει κιόλας. Το θέμα όμως είναι ότι μιλούσε ως πρωθυπουργός της Ελλάδας και ότι μαζί μ’ αυτόν γίνεται ρεζίλι και η Ελλάδα. 

 Σοβαρά τώρα. Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Το ότι ένας τέτοιος άνθρωπος, που αμολάει κοτσάνες με την ταχύτητα και την ισχύ συστοιχίας πυραύλων Patriot, κατέλαβε τον πρωθυπουργικό θώκο, εκθέτει όλους μας.  

Και βέβαια έναν τέτοιο βαθιά αγράμματο δεν θα τον φανταζόμουν ποτέ κάτι παραπάνω από πρόεδρο 15μελούς Λυκείου σε κατάληψη. Πολύ περισσότερο σε πρωθυπουργικό θώκο. Ο Χάρης Ρώμας, ας πούμε, στο δεύτερο κύκλο του «Καφέ της Χαράς» δεν τόλμησε να παρουσιάσει τον Φατσέα ως νομάρχη Αρκαδίας ή κάτι παρόμοιο. Διότι ακόμα και μία τέτοια καρικατούρα θα ήταν τόσο γελοία που θα έκανε την σειρά μπαλαφάρα. Αλλά πάλι, αφού ο Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός, γιατί ο Φατσέας να μην γίνει περιφερειάρχης; Ή, ακόμα περισσότερο, ευρωβουλευτής. Να κάνει ερωτήσεις στο ευρωκοινοβούλιο (στα ελληνικά βέβαια)  και να μην καταλαβαίνει ο μεταφραστής τι να μεταφράσει. Ωχ, κάτι μου θυμίζει αυτό.

Διαβαστε ακομα: 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΝΤΡΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑΣ