ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΚΑ ΤΟΥ

 

Ξερά τα γεγονότα και όπως τα ''διαβάζει'' όποιος βλέπει και σκέπτεται καθαρά. Η Ιστορία κάποιες φορές κουβαλάει το ψέμα, και την απάτη για χρόνια πολλά. Επειδή κάποιοι είτε γιατί είναι κολλημένοι όπως ένας οπαδός με την ομάδα του, είτε γιατί είναι δύσκολο να δεχτούν την αλήθεια.

Στις 29 Οκτωβρίου 1961 έγιναν οι βουλευτικές εκλογές που έχουν καταγραφεί ως “Της βίας και της νοθείας”. Πράγματι έτσι ήτανε. Προκειμένου να κερδίσει η ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή να χάσει η υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου ΕΚ (Ένωση Κέντρου), οι γνωστές άγνωστες δυνάμεις που ακόμα και σήμερα ελέγχουν το μαγαζί στην Ελλάδα, δούλεψαν κανονικά. Ψήφιζαν και τα δένδρα. Και οι νεκροί από τους τάφους.

Υπερίσχυσε η ΕΡΕ με 50,81% και 176 έδρες έναντι 33,66% και 100 βουλευτές της Ενώσεως Κέντρου που είχε συγκροτηθεί στις 19 Σεπτεμβρίου 1961 σε συνασπισμό από διάφορα κόμματα και επικεφαλής τον μπαλκονάτο Γεώργιο Παπανδρέου (φώτο).

Χάνει, λοιπόν, ο Παπανδρέου και σα σήμερα 8 Νοεμβρίου, το 1961, κηρύσσει τον Ανένδοτο αγώνα. Εδώ είμαστε. Τι θα πει Ανένδοτος; Αυτός που δεν ενδίδει. Ο ανυποχώρητος, όχι ο ενδοτικός. Για ποιο λόγο ξεκίνησε ο παραμύθης Παπανδρέου τον “ανένδοτο”; Για να κερδίσει αυτός το πρωτάθλημα. Για να χάσει ο αντίπαλος.

Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Όχι να εκλέγω εγώ διότι εγώ θα ωφελήσω τον τόπο. Διότι είμαι καλύτερος, κι όχι ο αντίπαλος που στις εκλογές βγήκε πρώτος με ματσαραγκιά. Με τη βοήθεια της Παράγκας του παλατιού. Της Παράγκας του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου. Σημειώνω ότι οι εκλογές έγιναν με υπηρεσιακή κυβέρνηση ενός παλατιανού, του πρωθυπουργεύοντος Κωνσταντίνου Δόβα.

''Ανένδοτος αγώνας'', λοιπόν, επειδή η ΕΡΕ εξελέγη βρώμικα. Με βία και νοθεία, που πιθανότατα να την οργάνωσαν κρατικές ή παρακρατικές συμμορίες εκτός ΕΡΕ. Με τρομοκρατία και με ψήφους πεθαμένων. Το ερώτημα: Βάζει κάποιος το χέρι στην τσέπη και μου δίνει χίλια ευρώ. Να τα πάρω ή όχι; Μου λέει ο τσέπης ότι είναι λεφτά από εμπόριο ναρκωτικών. Από ληστείες τραπεζών. Από εκβιασμούς. Λεφτά της παρανομίας, της αμαρτίας Τα παίρνω ή όχι;

Θες να γίνεις πρωθυπουργός, γιατί; Επειδή ο άλλος είναι ανίκανος. Απατεώνας. Ψεύτης. Εσύ ποιος είσαι ; Γιατί δεν μου λες ποιος είσαι και τι μπορείς να κάνεις, αυτό είναι το ζήτημα. Όταν λες “εκλογές βίας και νοθείας” περνάς το ψέμα ότι ο κόσμος είναι ηθικός. Ότι θέλει κυβερνήτη έντιμο, ας είναι αυτός ένας τρόμπας.

Δυστυχώς. Ο κόσμος έχει συναισθηματισμό, όχι εντιμότητα και ορθολογισμό. Γι' αυτό ο παραμύθης υποψήφιος πρωθυπουργός ποντάρει στην απογοήτευση του κόσμου για τον κυβερνήτη, όχι επειδή του προκαλεί εμπιστοσύνη ο άλλος, ο υποψήφιος πρωθυπουργός.

Τελικά, έτσι για να θυμηθούμε από ποιο λούκι περάσαμε- κι όσοι είχαμε γεννηθεί τότε, και όσοι ήταν ακόμα αγέννητοι: Η ΕΚ κέρδισε τις εκλογές του 1963, αφού ο Καραμανλής την είχε κοπανήσει στην Γαλλία μ' άλλο όνομα, ως “Τριανταφυλλίδης” για να γλυτώσει από το παλάτι. Το 1965 έγινε η Αποστασία Μητσοτάκη κι άλλων μεγαλοστελεχών του... “Ανένδοτου” αγώνα. Και το 1967 μια κόμικ τριανδρία αξιωματικών έκανε πραξικόπημα και η χώρα γνώρισε μια ακόμα δικτατορία, μέχρι το 1974.

Διαβαστε ακομα:

Η ΑΡΚΟΥΔΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ ΤΗΣ ΝΑ ΤΗΝ... ΣΤΡΙΜΩΞΟΥΝ