Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ... ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ
Ο Πούτιν είναι σ' άλλη διάσταση. ''Δεν κάνω καμιά εισβολή σε καμιά Ουκρανία'', αυτό είναι σα να μας λέει. Μην παρεξηγηθούμε. Το τελευταίο είναι να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα. Τη βαρβαρότητα του Πούτιν. Λέμε, όμως, πως σκέπτεται ο τσάρος. Δεν υπάρχει Ουκρανία, αυτό ξέρει από πλευράς του. Αυτό είναι στο μυαλό του Πούτιν. Ότι η Ουκρανία είναι Ρωσία.
Τι μου είπε ένας Ρώσος: ''Αν αύριο πάει ελληνικός στρατός στην Κύπρο, θα μιλάει κανένας για εισβολή στο μεγάλο νησί; Όχι, βέβαια. Έτσι και η Ρωσία δεν μπήκε σε... ξένο έδαφος. Η λεγόμενη Ουκρανία είναι περισσότερο Ρωσία απ' όσο η... Ρωσία''.
Το ότι η Ουκρανία σήκωσε από αρχές της δεκαετίας '90 τη δική της σημαία, φόρεσε τη δική της φανέλα, δεν άλλαξε τίποτα, επί της ουσίας. Η Ουκρανία είναι τόσο Ουκρανία όσο της επιτρέπει η Ρωσία. Και ο στρατός του Πούτιν στην Ουκρανία δεν απειλεί την Ουκρανία, αλλά την Αμερική, την Ευρώπη.
Έτσι είναι τα πράγματα. Όχι, βέβαια. Έτσι τα βλέπει η Ρωσία. “Δική μας είναι η Ουκρανία” λένε οι Ρώσοι. Και για να προχωρήσουμε την κουβέντα, με την ευκαιρία. Δεν υπάρχουν κράτη. Από την εποχή των αρχαίων αυτοκρατοριών τούτη είναι η αλήθεια που ξεπηδάει με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα κράτη υπάρχουν μόνο όταν - και διότι - συμφέρει να υπάρχουν στους ισχυρούς. Στους αληθινούς εξουσιαστές οι οποίοι που βρίσκονται πίσω από τις μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη.
Ποια Ουκρανία; Το κράτος, λέει, της Ουκρανίας. Δεν υπάρχει. Δεν υπήρξε ποτέ. Εννοώ σαν κράτος αληθινά ανεξάρτητο, με δικό του λαό, με τη ξεχωριστή Ιστορία του, τον πολιτισμό του, τους αγώνες και τις αγωνίες του. Ποιος λαός σήμερα σέβεται και κουβαλάει την κουλτούρα του έθνους του; Και δεν λαμογιάρει, με το άλλοθι να εξασφαλίσει την ιστορική του επιβίωση, να πλαγιάσει στην αγκαλιά ενός αφεντικού. Να αποζητά την προστασία ενός νταβατζή.
Η Ρωσία ξέρει πως δεν έχει τύχη να παραμείνει στη βιτρίνα του παγκόσμιου power game αν δεν ξαναγίνει έτσι ή αλλοιώς ο πατριάρχης των κρατών που ξέκοψαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση.
Διαβαστε ακομα: