Μπήκαν μέσα στο σουπερμάρκετ και τρόμαξαν. Από τη μια μέρα στην άλλη οι τιμές πήραν τα επάνω τους. Ο ένας μπροστά στο ταμείο κοίταζε τον άλλονα. Και τι να πεις! Πόλεμος γίνεται και κάνε το σταυρό σου μη φτάσουν μέχρι τη γειτονιά μας οι μπόμπες του Πούτιν. Να φωνάξεις, να διαμαρτυρηθείς σε βάρος ποιου; Του Ρώσου ή του Ουκρανού. Του Αμερικάνου ή του Ευρωπαίου. Πρόβλημα κι αυτό, να μη ξέρεις με ποιον να τα βάλεις.
Να, γιατί ο Έλληνας ποτέ δεν τιμώρησε τους ένοχους της μνημονιακής Ελλάδος. Μη ξεχνιόμαστε. Δεν είναι τιμωρία να μείνει κομματικά εκτός κόλπου το ΠΑΣΟΚ και να χάνει το μπούσουλα στις κάλπες η ΝΔ. Δεν φτάνει αυτό. Τιμωρία είναι να την πληρώνουν προσωπικά οι υπεύθυνοι, να τους ρίχνεις στο μπαλαούρο και να τους ματώνεις στην ατομική τους περιουσία.
Να κάνουμε ταμείο. Σήμερα, μετά τις φωτιές, τα χιόνια, τον πόλεμο και την πανδημία που ακόμα κάνει παιχνίδι δεν ψάχνεις τον αλήτη, τον φονιά για να τον βάλεις στο υπόγειο. Για το χθες, για όσα περάσαμε, οι αμαρτίες ανήκουν στα παιδιά της Ελλάδος. Αυτοί μαχαίρωσαν την χώρα. Οι δικοί της άνθρωποι. Το παραμύθι της ξενοκρατίας δεν παίζει. Οι Τούρκοι φταίνε μέχρι το 1821. Οι Άγγλοι μέχρι το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Αμερικάνοι μέχρι και τη χούντα. Δεν απαλλάσσονται οι ένοχοι αν τα ρίξουν στους Ευρωπαίους, Μέρκελ και σία.
Η αλήθεια είναι ότι αντί της πατριδοφιλίας έπεσε αιμομειξία. Βαρβάτη. Και εν ψυχρώ. Έλληνες έβγαλαν στο κλαρί την Ελλάδα. Και δεν χρειάζεται άντερα να πει κανείς τα σύκα, σύκα και να φορέσει τα ατσαλένια σώβρακα με παραπλανητικές κωλοτρυπίδες. Λοιπόν. Έλληνες, Έλληνες πολιτικοί και Έλληνες πολίτες, Έλληνες πρωθυπουργοί και Έλληνες ψηφοφόροι την είχαν πάει τη δουλειά στο… όπως πέσουμε. Σπρωχνόμαστε και ό,τι προλάβει να αρπάξει ο κώλος μας. Συνειδητά. Επειδή έτσι την έχουμε δει μια ζωή στην πολύκλαυστη Ελλάδα. Και ποτέ δεν αφήσαμε στην άκρη τα κωλομπαρίστικα. Να λέμε άλλα αντ' άλλων κι όχι την ανεπανάληπτη πούστικη συνωμοσία κομμάτων και λαού.
Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του οργίου ουδεμία ευθύνη αναγνωρίζουν για το ξέσκισμα. Την παγκόσμια ξεφτύλα της χώρας, για να μη ξεχνιόμαστε. Για να μη ξαναγίνουν τα ίδια, ήδη βρωμάει η δουλειά και δεν χρειάζεται να την ψυλλιαστεί μόνον ο υπερήφανος σε μυτη. Οι ίδιοι, και οι μεν και οι δε, και οι μενδέ, όλοι τους, παραμύθι θέλουν την Ελλάδα αβάτευτη, αχάλαστη, άτρυπη, απούτσωτη, αταύρωτη. Και με χολερική συμπεριφορά σα να είναι οι ίδιοι εκτός παιχνιδιού, εκτός πολιτικής. Και το ρίχνουν σε κόντρες αφηρημένη τέχνη.
Φοβερά πράγματα. Είχαν πουστέψει την Ελλάδα, την καταξέσκισαν, και παρίσταναν τις «αδερφομάνες». Έτσι αποκαλούν τους προστάτες και το Α΄ Βοηθειών των ομοφυλοφίλων. Δεν ξανάγινε. Να κλαίνε για την αγριοτσαπέλα που εκείνοι έσπρωξαν στο καλντερίμι, και την έκαναν σκέτη Λουλού και Τζιγκολελέτα. Αυτοί που υπέγραφαν να πάρουμε τα δάνεια και οι άλλοι, οι αντίπαλοι τους που τους κοιτούσαν.
Ο Παπανδρέου (φώτο) ήθελε να σώσει την Ελλάδα. Από το κακό που δεν προκάλεσε ο ίδιος, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο πατέρας του, ούτε οι Παπουτσήδες, οι Καστανίδηδες, οι Ρέππες, όλοι αυτοί που κατακυριάρχησαν στην πολιτική ζωή του τόπου από το 1974, είτε ως κυβέρνηση έχοντας το μαχαίρι, είτε ως αντιπολίτευση το τσεκούρι, πίσω και σας φάγαμε.
Το πράμα είχε φτάσει στο είμαστε έτοιμοι πια για τη χαριστική βολή. Για το τέλος. Κι όμως η αλήθεια δεν λεγόταν. Όλοι οι πρωθυπουργοί το ξέρανε στον καιρό τους. Άλλοθι τους μόνο ότι ο κόσμος δεν αντέχει την αλήθεια, γι' αυτό απέφευγαν κάθε προειδοποίηση σ' αυτό που ερχόταν. Και ο καθένας έδινε και μια σπρωξιά να κυλήσει η Ελλάδα προς τον γκρεμό.
