ΑΛΒΑΝΙΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΟΠΛΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΛΑΟΥ

Αλβανοί, κυρίες και κύριοι. Μεγάλος λαός. Να ξέρουμε τι λέμε για τους γείτονές μας. Λαός απροσκύνητος. Ηρωικός. Περήφανος. Δεν χάνουν ευκαιρία, στο γήπεδο και όπου αλλού, να δείξουν την κλάση τους και το εθνικό τους θράσος, Και δεν κωλώνουν, δεν κάνουν το κορόιδο αν βρίσκονται εκτός έδρας ή αν η άλλη χώρα είναι μεγαλύτερη. Αλβανοί είναι. Φυλή δοξασμένη.

Θυμήθηκα τα ξεχασμένα γεγονότα αρχές του 1997, τότε που τα κανάλια στην Ελλάδα δεν σταμάτησαν να δείχνουν ζωντανά πλάνα από τον ξεσηκωμό των Αλβανών και τους πυροβολισμούς με τα καλάσνικωφ. Μάλιστα, κυρίες και κύριοι. Η πρώτη ένοπλη εξέγερση λαού στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο διαπράχθηκε στην Αλβανία. Δεν νομίζω να έγινε σ' άλλη ευρωπαϊκή χώρα μεταπολεμικά και δεν το πήραμε πρέφα. Να πάρει ο κόσμος όλος τα όπλα, άσχετο αν ντουφεκάγανε στον αέρα μπεκάτσες και κοτσύφια. Ότι, δηλαδή, στην πραγματικότητα δεν υπήρχε κράτος στην Αλβανία για να το ανατρέψουν οι εξεγερθέντες. Ποιο κράτος, τότε, επί πρωθυπουργού Μπερίσα, του καρδιολόγου του Χότζα.

Ποιο κράτος; Όλοι βαρέσανε διάλυση και πήρανε τους δρόμους και τα βουνά. Αστυνομικοί, στρατιώτες, δημόσιοι υπάλληλοι και γενικώς λειτουργοί σε τελωνεία, υπουργεία και σία. Σαν τα αγρίμια οι Αλβανοί αρπάξανε ό,τι βρήκανε μπροστά τους κι άρχισε ο ένας να τρώει τον άλλονα. Όποιος προλάβει να κλέψει πρώτος τον άλλονα.

Δεν ξανάγινε στα παγκόσμια χρονικά. Σε μια ημέρα κατέρρευσε από μόνη της η κρατική εξουσία. Ποιος, δηλαδή, να υπερασπιστεί την έννομη τάξη, όταν όλοι έχασαν τα λεφτουδάκια τους στις παρατράπεζες, στο κόλπο με τις πυραμίδες. Τα θυμήθηκα με αφορμή την επέτειο της γέννησης του καθάρματος Έμβερ Χότζα, σα σήμερα 16 Οκτωβρίου.