ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Να, όμως, που τα ξένα συμφέροντα έβαλαν το χέρι τους, τη χερούκλα τους, και καθάρισαν τη μπουγάδα. Οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν, αλλά δεν νίκησαν οι Έλληνες. Νίκησαν οι ξένοι. Και δεν νίκησαν για πάρτη των Ελλήνων. Με ενοχλεί, ως πολίτη του κόσμου, να το πω κουλτουριάρικα και πολιτικοποιημένα, ότι ξένοι μπερδεύονται πότε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, πότε στη Συρία και την Λιβύη. Κάθαρμα ο Σαντάμ και ο Ασάντ και ο Καντάφι; Το αρχικάθαρμα! Το μέγιστο κάθαρμα, των καθαρμάτων το κάθαρμα. Εσένα, ρε αλήτη, Αμερικάνε και Γάλλε, Γερμανέ και Έλληνα, όποιας εθνικής φάρας είσαι, τι σε νοιάζει;
Μπουρδέλο γίνεται η Γαλλία, η Ισπανία, η Αγγλία, η Πορτογαλία με τις απεργίες, λες να βρίσκονται ακόμα στην εποχή του Γιάννη Αγιάνη. Οι συγκρούσεις με τα ματ. Και λοιπόν! Θα μπούκαραν οι ξένοι στρατοί και θα άρχιζαν βομβαρδισμούς σε επιλεγμένους στόχους επειδή φοιτητές και εργάτες τα βάζουν με την κυβέρνηση;
Περίμεναν τη βοήθεια των ξένων οι Έλληνες, οι επώνυμοι και ο σωρός. Άλλο να έρθει κάποιος μεμονωμένος φιλέλληνας, ρομαντικός και με αγάπη στην αρχαία Ελλάδα, άλλο ξένο κράτος να στείλει στρατό. Αν το κάνει, αυτονόητο ότι η ξένη δύναμη για πάρτη της ενδιαφέρεται να κοπεί ο τσαμπουκάς της Τουρκίας ή να βάλει χέρι στο νέο υπό σύσταση κράτος, την Ελλάδα.
Στην πινακοθήκη των Εθνικών Ηρώων του 1821 δεν υπάρχουν τρία ονόματα. Του αρχηγού του ενωμένου στόλου Άγγλου αντιναύαρχου Έντουαρντ Κώδριγκτον, του Ρώσου αντιναύαρχου κόμητος Χέυδεν και του Γάλλου υποναύαρχου Ντε Ρυνί. Αυτοί οι τρεις μέσα σε τέσσερις ώρες διέλυσαν το στόλο του Αιγυπτίου ναυάρχου Μουχαρέμ μπέη στο λιμάνι του Ναβαρίνου. Μετά την απίστευτη αυτή ήττα της οθωμανίας, όχι από Έλληνες, ο Ιμπραήμ τα μάζεψε.
Διαβαστε ακομα: