ΠΟΙΑΣ ΕΡΓΑΤΙΑΣ; ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ Η ΗΜΕΡΑ

Σήμερα είναι η μέρα μου. Πρωτομαγιά! Γιορτινή μέρα, κι εγώ πρώτος πρώτος θα βγω στους δρόμους να διαδηλώσω. Να τονώσω έτσι και τον εαυτό μου. Να βγάλω την αυτοπεποίθησή μου. Γιατί από μένα, μόνο από μένα εξαρτάται αν όλα θα πάνε μια χαρά στην Ελλάδα.

Έχει κανένας αντίρρηση ότι ο λαός είναι η δύναμη; Η πρώτη δύναμη. Το λένε όλοι. Δεν μπορεί να είναι μαλακία και όλοι να συμφωνούν στη μαλακία, ότι ο λαός είναι η κυρίαρχη δύναμη. Σ’ αυτό δεν διαφωνεί κανένας Τσίπρας, Μητσοτάκης, Ανδρουλάκης, Κουτσούμπας, Βελόπουλος, Βαρουφάκης, όλοι αυτοί οι υπέροχοι αρχηγοί.

Πρωτομαγιά, μια ευκαιρία να πάρουμε θέση. Να καταγγείλουμε τους ενόχους. Να δείξουμε τη δύναμή μας, την αποφασιστικότητά μας, την αγωνιστικότητά μας στα αφεντικά. Και στα λαμόγια των αφεντικών.

Πρωτομαγιά. Ξέρεις! Η ημέρα των εργαζομένων. Δεν δουλεύουν σήμερα οι εργαζόμενοι. Μόνο τα αφεντικά. Τους περισσότερους θα τους βρεις στο γραφείο τους. Στη δουλειά τους. Ναι, αλλά αυτοί, τα αφεντικά δουλεύουν για πάρτη τους, και με σκοπό πως θα εκμεταλλευθούν τους εργαζόμενους. Οι δε εργαζόμενοι δεν δουλεύουν για τον εαυτό τους, αλλά για τα αφεντικά. Για τα συμφέροντα των αφεντικών.

Γι’ αυτό δικαιολογείται σήμερα πρωτομαγιά η γιορταστική, η επετειακή απεργία. Και οι διαδηλώσεις, άλλο αν δεν στρέφονται στα αφεντικά, αλλά ενάντια στην κυβέρνηση. Για τον τρόπο που πολιτεύεται η κυβέρνηση. Αν, δηλαδή, η κυβέρνηση δεν ήταν με το μέρος των αφεντικών, δεν θα γινόντουσαν αργίες, απεργίες, συγκεντρώσεις πρωτομαγιάτικες; Θα γινόντουσαν. Επειδή οι εργάτες είναι αγωνιστές. Δεν το βάζουν κάτω. Δεν σκύβουν το κεφάλι.

Η πρωτομαγιά είναι θρησκευτική γιορτή, για να κάνουμε ταμείο. Όχι γιορτή πολιτική και εργατική. Όπως κάθε χρόνο υπάρχουν Πάσχα και Χριστούγεννα, έτσι όσο καλά και να περνάνε οι εργαζόμενοι, δεν ξεχνούν τη γιορτή, δηλαδή την αργία. Οι συνδικαλιστές δεν τη ξεχνούν, δηλαδή. Οι συνδικαλιστές, οι εργατοπατέρες, όπως λέμε πατέρες και τους άλλους, τους ιερείς της θρησκείας.

Διαβαστε ακομα:

ΑΛΛΟ ΨΗΦΙΖΕΙΣ, ΑΛΛΟΥ ΣΕ ΠΑΝΕ...