Ο ΑΕΡΑΣ ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ, Ο ΑΕΡΑΣ ΤΟΝ ΡΙΧΝΕΙ...

Μάστορας ο παιδαράς πάνω στη σανίδα, φουλάρει σε ταχύτητα και κάνει τα καλλιτεχνικά του με τα κύματα. Με την αβάντα του θεού, βέβαια. Του ανέμου. Πήρες χαμπάρι; Ό,τι έχει δύναμη και είναι της φύσης πράμα οι ειδωλολάτρες Έλληνες τον όριζαν για θεϊκό. Ήλιος ήταν αυτός, θάλασσα, βροχή, αέρας, ποτάμι. Δεν κατάλαβα. Άγιος και όσιος είναι κάποιος ανθρωπάκος και δεν είναι εκείνος που ρίχνει κεραυνούς, και μ' έναν κυκλώνα κάνει καλοκαιρινή μια πολιτεία; Απαιτώ σεβασμό στη φύση. Και στην αλήθεια της... κάλπης.

Δεν υπάρχει καμιά νίκη του Μητσοτάκη. Μην αποπροσανατολίζει η ανάγκη να πανηγυριστεί η ήττα του Τσίπρα με τη νίκη του αντιπάλου. Υπάρχει η συντριβή του συριζαίου. Λάθος! Υπάρχει κάτι χειρότερο από την ήττα, είναι η πτώση του, και θα έχει συνέχεια το έργο. Επειδή τώρα πια ο παικτάκος έχει στην κόντρα τον άνεμο. Μια φυσική δύναμη που δεν κουλαντρίζεται με τα κοροϊδιλήκια του Τσίπρα.

Τόσο εύκολα ανέβηκε ο Τσίπρας. Όλα ήταν στημένα για πάρτη του, να τον σπρώξουν οι ούριοι άνεμοι. Το παιδί windsurfing έκανε, χοροπηδούσε στα κύματα της Χαβάης και τον πήγαινε ο άνεμος. Τέλος, είπε ο Αίολος, ο ορισμένος από τον Δία υπεύθυνος των ανέμων. Ο Αίολος, λοιπόν, ο γιος του Ποσειδώνα, εγκατέλειψε τον Αλέξη. Και τον άφησε στο κενό, μόνο του να πέφτει, να πέφτει, να πέφτει...