ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΓΙΝΕ, ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Χρόνια του πολλά. Να το πούμε. Να μην το παραλείψουμε. Σα σήμερα 16 Ιουνίου γεννήθηκε, το 1952, ο George Παπανδρέου. Έχει τα γενέθλιά του και από πάρτη μου η καλύτερη ευχή. Να μας ξαναέλθει! Δεν κάνω πλάκα.

Χρόνια πολλά στον γιο του Ανδρέα και στον εγγονό του Γεωργίου Παπανδρέου και με την ευκαιρία της γενέθλιας ημέρας του, ως Έλλην πολίτης, εύχομαι να ξαναγίνει πρωθυπουργός. Γιατί, όχι!

Δεν κατάλαβα. Ο Σαμαράς ήταν καλύτερος, ρωτάω. Δεν νομίζω. Με πρωθυπουργό τον πρόεδρο της ΝΔ τα πράγματα στην Ελλάδα χειροτέρεψαν. Καρατσεκαρισμένο.

Δεν λέω πως δεν έχει τις ευθύνες του ο George. Αλλοίμονο. Δεν λέω αυτό. Κάνω τη σύγκριση. Γιατί, δηλαδή, είναι καλύτερος ο Τσίπρας από τον Γιώργο.

Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι και με τον Τσίπρα πρωθυπουργό είμασταν πάντα στο πριν ανατιναχτούμε. Θαύμα ότι δεν τελειώσαμε. Ότι βγήκαμε Καμία από το λάκκο με τα φίδια. 

Ποιός ΓΑΠ. Για μούντζες είναι ο άνθρωπος. Δεν το συζητώ αυτό. Αποτυχημένος πρωθυπουργός. Ένα ανέκδοτο είναι κι όμως μας κυβέρνησε κι αυτός. Η κατάντια μας να μας εκφράζει πολιτικά ο Παπανδρέου τζούνιορ. Ποιος, όμως, μπορεί να υπογράψει ότι αν ο Τζωρτζ παρέμενε πράιμ μίνιστερ δεν θα ήταν σήμερα τα πράγματα κάπως καλύτερα στην Ελλάδα.

Πήρες χαμπάρι; Δεν μας κάθεται η δουλειά. Δεν μας έβγαινε η πασιέτζα. Και με τους επόμενους  πρωθυπουργούς συνεχίζαμε τον κατήφορο.

Πες το άλλο. Να μη μας ξανάρθει κανένας σαν τον Γιωργάκη, που δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει να κυκλοφορεί... πολιτικά στην πιάτσα, μάλιστα ως συνεργαζόμενος αρχηγός κόμματος. Να μη μας ξανάρθουν Παπανδρέου, Σαμαράς, Καραμανλής και Τσίπρας. Δεν σφάξανε.

Διαβαστε ακομα:

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ... ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ