Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Λένε ότι έχουμε… δημοκρατία. Μικρό το κακό αν πουλάνε παραμύθι. Το μεγάλο κακό είναι αν το λένε... αθώα, όσοι το λένε. Δημοκρατία σημαίνει κόμματα, όχι πρόσωπα. Κόμματα με ιδεολογία και πρόγραμμα. Με επιλογές προσώπων σύμφωνα με τις αρχές των κομμάτων.

Ο Γιάννης Μπουτάρης (1942), ο ίδιος κι όχι κάποιο κόμμα, αποφάσισε να μη διεκδικήσει για μια φορά ακόμα τη δημαρχία Θεσσαλονίκης. Και ανακατεύτηκε η τράπουλα με τους υποψήφιους. Επόμενο. Το παιχνίδι είναι προσωπικό. Τα κόμματα, άλλωστε, σε μεγάλο βαθμό παίζουν με πρόσωπα. Και σε... μηδέν βαθμό με την ανύπαρκτη πολιτική ιδιαιτερότητα τους.

Επιχειρηματίας, χημικός, οινολόγος, κατά δήλωση του πρώην αλκοολικός, ο βλάχικης καταγωγής, από τα Σκόπια, Ιωάννης Μπουτάρης, πρώτα εξελέγη δημοτικός σύμβουλος το 2002 με το συνδυασμό του ΚΚΕ. Το 2004 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Το 2006 υποψήφιος δήμαρχος, ανεξάρτητος, και βγήκε τρίτος με 16%. Από τον Ιανουάριο του 2011 έγινε ο 60ος δήμαρχος της πόλης, με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και της χαίρετε Δημάρ.

Πετυχημένος δήμαρχος ο Μπουτάρης. Η παρουσία του είχε μία ποιότητα, έναν πολιτισμό άγνωστο στα πολιτικά μας πράγματα. Έκανε και τις γκάφες του, βέβαια. Επαινετική η απόφαση να τελειώσει. Τι, δηλαδή; Ο,τι δεν κατάφερε, θα το υλοποιούσε στην τρίτη του θητεία;

Διαβαστε ακομα:

ΤΙ ΛΕΣ, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΤΙ ΦΟΡΑΣ...