''Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ ΖΕΙ''

Ο Σωτήρης Πέτρουλας ψηλός, ξανθός, περπατούσε στα 23 και το αίμα του έβραζε για την πατρίδα και τη δημοκρατία. Τον φάγανε οι μπάτσοι, και μπερδεύτηκε, έχασε το ρυθμό της η ανάσα της πολιτικής Ελλάδος. Το παλάτι, η κυβέρνηση των αποστατών, τα κόμματα και η αριστερά μπήκαν στο δικό τους παιχνίδι σε μια χώρα που δυο χρόνια αργότερα θα γνώριζε μια ακόμα δικτατορία.

Στις 21 Ιουλίου σα σήμερα, το 1965, φανατικός και μπροστάρης αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος πέφτει νεκρός ο Σωτήρης Πέτρουλας και την άλλη μέρα, Πέμπτη 22 Ιουλίου, δεν ξέρουν πού είναι το νεκρό κορμί του. Το υπουργείο Δημοσίας τάξεως θέλει τσάτρα πάτρα να κάνει την ταφή στην Κοκκινιά, στο Γ' νεκροταφείο, στις 8.30 το πρωί! Χωρίς λουλούδια, στεφάνια, κόσμο.

Οι βουλευτές της ΕΔΑ Μίκης Θεοδωράκης, Αντώνης Μπριλλάκης, Βασίλης Νεφελούδης, Σταύρος Ηλιόπουλος, Λεωνίδας Κύρκος κι όλο το κόμμα, με πρώτη και καλύτερη τη νεολαία, είναι σε συναγερμό. Να γίνει κι άλλη, μια δεύτερη νεκροψία. Με γιατρούς της οικογένειας Πέτρουλα. Υποψίες ότι τον σκότωσαν, ότι τον στραγγάλισαν. Οι κομματικές οργανώσεις της ΕΔΑ στέλνουν κόσμο στο νεκροταφείο της Κοκκινιάς. Οι αστυνομικοί με πλήρη οπλισμό, και χωροφύλακες, πιάνουν τα πάντα. Μαυροφορεμένες Μανιάτισσες μοιρολογίστρες δίπλα στο νεκρό Πέτρουλα, δεν τον παραδίδουν στο κράτος να τον θάψει. Ο εισαγγελέας λέει ότι δεν είναι αναγκαία δεύτερη νεκροψία. ''Ας μην ταλαιπωρούν το πτώμα, ο νεκρός χρειάζεται ανάπαυση, δεν θα αναστηθεί μ' αυτά που κάνουν οι βουλευτές της αριστεράς''.

Μάνα, πατέρας και αδελφή του Σωτήρη απαιτούν δεύτερη νεκροψία, επιστροφή στο νεκροτομείο. Από κοντά οι νεολαίοι, θέλουν να θάψουν τον σύντροφό τους με τιμές, διότι ο νεκρός ανήκει στον λαό.

Κι ενώ οι μπάτσοι μαζεύουν κόσμο και στα κρατητήρια φορτώνουν ξύλο τους συλληφθέντες, η νεκροφόρα μεταφέρει τον Πέτρουλα στο νεκροτομείο. «Αθάνατος» φωνάζουν όσοι ακολουθούν: «Ο Σωτήρης Πέτρουλας Ζει». «Κάτω οι δολοφόνοι».

Μιάμισυ ώρα κράτησε η δεύτερη νεκροψία και «Δεν υπάρχει καμία διαφορά, σε σύγκριση με την πρώτη». Σκοτώθηκε από αιμάτωμα που προκλήθηκε από την έκρηξη της δακρυγόνης βόμβας όταν έσκασε δίπλα του. Το συμπέρασμα.

Οι αριστεροί φοιτητές μιλάνε για νίκη επειδή η κηδεία θα γίνει κανονικά, όχι όπως θέλει η κυβέρνηση. Ο νεκρός παραδίδεται στην οικογένεια κι όλοι πάνε στο σπίτι του Πέτρουλα, στον Κολωνό, πίσω από το καπνοκοπτήριο.

Πίσω από το φέρετρο πρόσωπα γυναικών, συγγενών, με μαύρα τσεμπέρια. Στα λευκά ντυμένο το κορίτσι του Σωτήρη. Οι φοιτητές τραγουδούν τον Επιτάφιο του Μίκη Θεοδωράκη, «Μέρα Μαγιού με μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω, άνοιξη, γιε, που αγάπαγες...».

Είχε προηγηθεί έκτακτο υπουργικό συμβούλιο, να συζητήσουν το θέμα της κηδείας. Τελικά «Ο Σωτήρης νίκησε! Κέρδισε τη μάχη και νεκρός», διότι η κυβέρνηση υποχώρησε, η κηδεία να γίνει στη Μητρόπολη, όχι στο Α' Νεκροταφείο». Η ΕΔΑ κάλεσε τον κόσμο στην κηδεία, στις 23 Ιουλίου, το 1965.

Διαβαστε ακομα:

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ GAY ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ