Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ ΓΕΝΝΑΕΙ... ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Το άλλον χρόνο, το 1946, ο Χουάν κερδίζει τις εκλογές με 54%. Θρίαμβος ο χουντικός! Ο οποίος εμφανίζεται με κοινωνικές ευαισθησίες και αποφασισμένος για μεταρρυθμίσεις κι άλλα τέτοια κωλομπαρίστικα λαϊκίστικα. Το να λες είμαι υπέρ του λαού, να κάνεις κρατικοποιήσεις ποια είναι το όφελος όταν ρίχνεις έξω το δημόσιο ταμείο; Όταν ο λαός πεινάει περισσότερο.
Το 1951 ο αποτυχημένος Περόν ξανακερδίζει τις εκλογές με 64%(!) κι ένα χρόνο μετά πεθαίνει η Εβίτα, η δεύτερη σύζυγος του, ψευτοηθοποιός, ψευτοτραγουδίστρια που κι αυτή λατρεμένη από τον κόσμο. Το Βατικανό αφορίζει τον Περόν κι αυτός το 1955 ανατρέπεται από τον στρατό.
Έτσι γίνεται στην Αργεντινή, και σ' άλλες... σοβαρές χώρες όπου ψηφίζει, όταν του επιτρέπουν να ψηφίζει, ο λαός με την απελπισία του μαζί. Ο λαός εκλέγει, ο στρατός κι αυτός στο όνομα του λαού, όποτε γουστάρει πότε στηρίζει την κυβέρνηση, πότε την ξηλώνει. Ο Περόν μεταναστεύει στην Ισπανία, έχει ήδη παντρευτεί για τρίτη φορά, μια πρώην χορεύτρια, Ιζαμπέλ στο όνομα, όπως χορεύτρια ήταν και η πρώτη του σύζυγος, η Αουρέλια.
Το 1971 η χούντα της Αργεντινής δεν πατάει καλά, επιτρέπουν στον Χουάν Περόν να επιστρέψει και στις εκλογές του 1973 εκλέγεται πάλι πρόεδρος της χώρας, με αντιπρόεδρο την... Ιζαμπέλα. Πεθαίνει μετά από 9 μήνες, το 1974 και στη θέση του κυβερνάει η τρίτη σύζυγος. Υπερυπουργός ήταν και η Εβίτα.
Κατά τα άλλα, ο Περόν θεωρείται μεγάλος ηγέτης, και πολύ... φιλολαϊκός, άλλο ότι επί κυβερνήσεως του το καθεστώς λίγο διέφερε από δικτατορία.
Διαβαστε ακομα: