ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Εν αρχή είναι η φωτογραφία του. Έτσι λέει ο αποδυτηριάκιας. Ο θρύλος του κτίστηκε από τη συγκεκριμένη φωτογραφία με το μπερέ, μαλλιά μακριά, ανυπότακτα, ταιριαστά στον οραματιστή και αμόλυντο επαναστάτη του βουνού, ελαφρό γενάκι, μάτια μεγάλα, καρφωμένα στο άπειρο.

Μετά, λέω εγώ, επιδότησε το μύθο του το παρατσούκλι του, το ''Τσε'', που αργεντίνικα έχει την έννοια του φίλου. Αν προσφωνήσεις “τσε” κάποιον, είναι σα να τον αναγνωρίζεις για δικό σου άνθρωπο, για κολλητό”. Ο ίδιος ο Ερνέστος Γκεβάρα ντυμένος όλη μέρα με την παρτιζάνικη φόρμα συνήθιζε το “τσε”. Έτσι του έμεινε “ο Τσε”.

Χιλιάδες, εκατομμύρια προϋπήρξαν σαν κι αυτόν. Επαναστάτες. Ιδεολόγοι. Κομουνιστές. Διεθνιστές. Πεντακάθαροι στη ψυχή και την καρδιά δοσμένοι στο πιο υψηλό όνειρο. Να, όμως, που αυτός έγινε ο θρύλος. Πρόσωπο αγιασμένο και εμβληματικό. Όνομα αποδεκτό ακόμα και από αντικομουνιστές. Κι όλα αυτά, γιατί;

Επιμένω. Δεν ήταν μόνον η δράση του. Η στράτευσή του. Η ικανότητά του η στρατιωτική παρ' ό,τι δεν ήταν επαγγελματίας, από σχολή αξιωματικών βγαλμένος. Έγινε ο αιώνιος “Τσε”, επιμένω, χάρη στο παρανόμι του και την πιο αναγνωρισμένη φωτογραφία του. Δεν μιλάω για το πρόσωπό του, δεν εννοώ αυτόν τον ίδιον, αλλά το ότι η φήμη του ξεπέρασε κάθε άλλον διότι επικοινωνιακά δούλεψε η φώτο. Η συγκεκριμένη πόζα του μπροστά στο φακό.

Αργεντινός από ευκατάστατη οικογένεια, πλουσιόπαιδο ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, από δυο χρονών κτυπημένος από το άσθμα κι αυτό του σημάδεψε τη ζωή. Σπούδασε γιατρός, συνειδητοποιημένος κομουνιστής, καμία σκέψη για καριέρα, για λεφτά. Μπαρκάρησε σε εμπορικά πλοία. Μπλέχτηκε με την αντίσταση στην Κούβα.

Γρήγορα ξέχασε ότι είναι γιατρός, έγινε άνθρωπος των όπλων. Και σκεπτόταν μόνον πολιτικά. Με αρχηγό το ρεμάλι Φιντέλ Κάστρο διώχνουν τον δικτάτορα της Κούβας Μπατίστα. Ο Τσε γίνεται πρώτα διοικητής της εθνικής τράπεζας, μετά υπουργός και αρχίζει να πουλάει ζάχαρη σε Κίνα, Ρωσία. Γρήγορα καταλαβαίνει ότι ο Κάστρο είναι άνθρωπος της εξουσίας, όχι της διαρκούς επανάστασης. Μαζί με κάποιους δικούς του Κουβανούς φεύγει για το Κογκό. Όπου ξεσπάει επανάσταση, μέσα ο Τσε. Κογκό, Τανζανία, Βολιβία. Από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη. Στις 9 Οκτωβρίου 1967 τον φάγανε στην Βολιβία. Το ΚΚ της Βολιβίας, παραμάγαζο κι αυτό, ήταν εναντίον του.