ΣΤΟ ΝΑΥΑΡΙΝΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ Η ΜΠΟΥΓΑΔΑ
Ο Κολοκοτρώνης απευθύνεται στις ευρωπαϊκές δυνάμεις, τις οποίες ενημερώνει πως ο Ιμπραήμ πασάς αντί να πολεμάει ως πολιτισμένος στρατιωτικός, καίει ό,τι βρίσκει μπροστά του στον Μορηά. Από τη ναυαρχίδα της Αυτού Μεγαλειότητας της Βρετανίας οι τρεις ναύαρχοι, ο Άγγλος, ο Γάλλος και ο Ρώσος, που κυκλοφορούν με τους στόλους τους στην Ελλάδα, στέλνουν αυστηρή διακοίνωση στον Αιγύπτιο στρατάρχη, με ημερομηνία 17 Οκτωβρίου σα σήμερα, το 1827.
“Υψηλότατε”, έτσι αποκαλούν επτά φορές τον Ιμπραήμ οι τρεις ναύαρχοι στην επιστολή τους, αφού με απεσταλμένους διεπίστωσαν ότι πράγματι συμβαίνουν όλα όσα τους κατήγγειλε ο Κολοκοτρώνης. Και λένε του μπάσταρδου Αιγύπτιου ότι είναι πράξεις υπέρτατης βίας να βάζουν φωτιές οι άνδρες σου, να ξεριζώνουν δένδρα, να ερημώνουν τον τόπο, πράγματα έξω από το διεθνές δίκαιο και αντίθετα με την ανακωχή που έχεις συμφωνήσει.
Ο Ιμπραήμ όχι μόνον αγνόησε την προειδοποίηση, όχι μόνον δεν καταδέχθηκε να απαντήσει, όπως του είχαν ζητήσει οι τρεις στόλαρχοι, αλλά αποφασίζει να καταστρέψει την Ύδρα, ενώ παράλληλα στέλνει επίλεκτες δυνάμεις να κτυπήσουν την ορεινή βάση του Κολοκοτρώνη, στην Καρύταινα, εκεί όπου βρήκε αντίσταση.
Ο Άγγλος αντιναύαρχος Έντουαρντ Κόντριγκτον, ο Γάλλος κόμης υποναύαρχος Χέυντεν και ο Ρώσος υποναύαρχος Ντε Ρινύ άλλαξαν τα σχέδια του Ιμπραήμ και την επίθεση του κατά του Ναυπλίου. Έχουν περάσει επτά χρόνια από την επανάσταση του 1821, ένα αδιάκοπο λουτρό αίματος, άσε τις εμφύλιες διαμάχες και τις πουστιές των κοτζαμπάσηδων και μετά απ' όλα αυτά ήρθε η κατάρα του Ιμπραήμ.
Επικρατεί, τελικά, η ανακωχή. Το έργο, όμως, είναι γραμμένο να κλείσει τον κύκλο του. Η ατμοκίνητη “Καρτερία” στη Σκάλα των Σάλωνων, επικεφαλής του ελληνικού στόλου, τρακάρει μια τουρκική νηοπομπή με επτά καράβια και τα βυθίζει. Έξαλλος ο Ιμπραήμ. Κακώς! Το επεισόδιο έγινε έξω από τα νερά του Μορηά, ο τσαμπουκάς συνέβη στα χωρικά ύδατα της Ρούμελης. Ο αιγυπτιακός στόλος, όμως, καταδιώκει τον ελληνικό και ο στρατός του Ιμπραήμ ορμάει πάλι να ερημώνει την Πελοπόννησο. Δύο τμήματα, το ένα 7.000 και το άλλο 4.000 με
συντονιστή τον Μεχμέτ Κιουταχή, είναι η απάντηση του Ιμπραήμ.
Στις 20 Οκτωβρίου οι τρεις Ευρωπαίοι στόλαρχοι κάνουν μια επίδειξη, να σπάσουν τον τσαμπουκά του Ιμπραήμ. Ρίχνουν άγκυρα έξω από το λιμάνι του Ναβαρίνου, την ναυτική βάση του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, ο οποίος είναι στημένος σε σχήμα μισοφέγγαρου, σε τρεις γραμμές. Τα δύο άκρα του προστατεύονται από τα πυροβόλα των κάστρων του Ναβαρίνου και της νήσου Σφακτηρίας. Η δουλειά βρωμάει μπαρούτι.
Αριθμητικά οι τρεις ναύαρχοι μειονεκτούν, σύνολο 26 πλοία, τα 11 αγγλικά με 456 πυροβόλα, τα 8 ρωσικά πλοία με 452 πυροβόλα, οι Γάλλοι 362 πυροβόλα σε 7 σκάφη. Απέναντι 82 καράβια τουρκοαιγυπτιακά με 2.000 τηλεβόλα.
Στις 1.30 το μεσημέρι 20.000 ναύτες του εχθρικού στόλου παρακολουθούν από την παραλία την είσοδο στο λιμάνι των τριών ενωμένων στόλων. Συναγερμός. Οι Ευρωπαίοι μπαίνουν στο λιμάνι, αλλά οι Τούρκοι δεν στρέφουν τα κανόνια τους από τα δύο κάστρα εναντίον των εισβολέων.
Πρώτοι οι Τούρκοι έριξαν κανονιά, πριν μπουκάρει μέσα στο λιμάνι ο Χέυδεν, λόγω αντίθετου ανέμου. Τα πυρά των Ευρωπαίων μέσα σε 4 ώρες συνέτριψαν 62 πλοία, δεν βυθίστηκαν μόνον 20, όμως κι αυτά βαρειά κτυπήθηκαν.
Οι σύμμαχοι έχασαν 172 άνδρες. Μετά την καταστροφή του ο Ιμπραήμ μάζεψε τον στρατό του, πήρε 2.000 Έλληνες σκλάβους και δύο μήνες αργότερα εγκατέλειψε τον Μορηά. Η επανάσταση του 1821 σώθηκε οριστικά στο Ναβαρίνο.
Διαβαστε ακομα: