ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ 1,27% ΤΟΥ... ΛΑΟΥ

Βεβαίως τους πήραν στα σοβαρά τους πιστολάδες της 17 Νοέμβρη. Δεν έπαιζαν συμβατικά στο πολιτικό σκηνικό. Σκοτώστρες ήταν. Ο αγιογράφος Σάββας Ξηρός, ο «ψηλός» της οργάνωσης, ο μεσαίος αδελφός από τους τρεις Ξηρούς, γιος ιερέα, στο λιμάνι του Πειραιά βίωσε «το άγγιγμα του θανάτου», το συναίσθημα του Ιάπωνα καμικάζε τη στιγμή πριν θυσιαστεί. Παρά την εμπειρία του ο Ξηρός έκανε το λάθος κι έσκασε στα χέρια του ο μηχανισμός της ωρολογιακής βόμβας. Τον τσακώσανε και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε το ξεδόντιασμα της 17 Νοέμβρη.

Ο κύριος Σάββας Ξηρός (φώτο) έλαβε μέρος σε 9 ανθρωποκτονίες, 16 απόπειρες, 56 εκρήξεις, 9 ληστείες. Και τι πέτυχαν οι Ξηροί κι όλοι οι πράγματι ιδεολόγοι της 17 Νοέμβρη, πολιτικά ταγμένοι πιο αριστερά του ΚΚΕ; Μια τρύπα στο νερό. Ο λαός, στο όνομα του οποίου για 27 χρόνια δρούσε εγκληματικά η 17Ν, δεν πήρε χαμπάρι. Δεν μάσησε. Συνέχισε να ψηφίζει συντηρητικά. Σταθερά. Όλες οι εκλεγμένες κυβερνήσεις από τον λαό, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Σύριζα, ακολουθούν κατά γράμμα ό,τι λέει η Ευρώπη. Η καπιταλιστική Ευρώπη. Η αντικομουνιστική Ευρώπη.

Παρά απ’ αυτό. Πέρα από την τρύπα στο νερό. Οι Ξηροί, Κουφοντίνας και σία δεν σκότωναν με προσωπικά κριτήρια, αλλά με… λαϊκά. Με ποιο δικαίωμα; Καθαροαίματος φασισμός είναι να απαιτεί κάποιος, μάλιστα με όπλα, να επιβάλλει την προσωπική του πολιτική όταν η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου του έχει γυρισμένη την πλάτη.