ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
Αύριο ξημερώνει η μεγάλη μέρα, 6 Δεκεμβρίου. Πανέτοιμοι είναι οι γνωστοί για το πάρτυ. Όπως κάθε χρόνο, στη μνήμη του δολοφονηθέντος Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η καλύτερή τους. Οι δρόμοι της Αθήνας είναι δικοί τους. Αποφασίζομεν και διατάσσωμεν. Και χωρίς να κατέβουν τανκ.
Αποφασίζομεν και διατάσσωμεν. Όπως το διαβάζεις. Έτσι ξηγιούνται τα παιδιά. Κι όλοι σας κανονίστε τα κουμάντα σας. Αλλάξτε δρομολόγια, διότι έχουμε πορεία. Και κάποιοι σταθμοί του μετρό να κατεβάσουν τις πρίζες.
Φοβερά πράγματα. Ένας μπάτσος ηλίθιος, το 2008, άθελα του ή όχι, σκότωσε έναν έφηβο ονόματι Γρηγορόπουλο και κάθε χρόνο οι δικοί σου κάνουν την πλάκα τους. Και όλοι οι άλλοι παρακολουθούν αδύναμοι την επίδειξη του απόλυτου φασισμού των λεγόμενων αναρχικών.
Είπαμε. Αποφασίζομεν και διατάσσωμεν. Και αύριο είναι και γαμώ την ευκαιρία να παίξουμε πάλι τη μπάλα μας. Δεν ρωτάμε κανέναν. Την άδεια την παίρνουμε από τον τάφο του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Και θέλουμε να βλέπουμε κοτούλες μπροστά μας τα μπασκίνια Δίας, Δέλτα, Ματ και σία.
Φοβερά πράγματα. Κάθε χρόνο ίδια βιόλα. Χιλιάδες μπάτσοι, ναι, χιλιάδες, για μια φορά ακόμα επί ποδός πολέμου, θα πιάσουν τα στενά των Εξαρχείων, για να κάνουν υποτίθεται ζάφτι τους τσαμπουκάδες από 100-200 αντιεξουσιαστές. Κουκουλοφόρους.
Μία από τα ίδια, λοιπόν, και φέτος στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Κακώς. Το έργο πρέπει να επεκταθεί και σ' άλλες πόλεις.
Ο ορισμός του φασισμού. Απροκάλυπτα. Ρεσιτάλ φασισμού. Από την απόλυτα μηδενική μειονότητα. Το έγκλημα ενός ατόμου να το χρεώνουν σ’ όλη την αστυνομία. Αυτό κάνουν. Κι αυτό είναι ο απόλυτος φασισμός. Και επιβάλλουν την παρεκτροπή τους, λες και συμμετέχουν σε εθνική γιορτή.
Διαβαστε ακομα: