ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ

 

Χρωστάς. Από τότε που στήθηκες κράτος, εδώ και 200 χρόνια, χρωστάς. Έτσι σ’ έμαθαν να τη βγάζεις, έτσι βολεύτηκες κι εσύ, με δανεικά. Κάποια στιγμή το έργο έφτασε στο αμήν και το σκηνικό αγρίεψε. Τρεις άνδρες αρματωμένοι με κάτι περίεργους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και κάτι καλώδια έγχρωμα όρμησαν στο σπίτι σου.

- Από αύριο θα ξυπνάς στις επτά το πρωί.
- Η γυναίκα σου θα μας κάνει πεοθηλασμό.
- Τον γιο σου θα τον πάρουμε όμηρο.
- Το σπίτι σου δεν αποτελεί πια ιδιοκτησία σου.

«Ρε, παιδιά, για βαστάτε, στο ξαφνικό τι διάολο σας έπιασε..., δεν είπαμε κι έτσι...».

- Και πως είπαμε! Θέλουμε τα λεφτά μας. Μας χρωστάς. Και δεν μας ξοφλάς. Μια ζωή μας δούλευες, δεν πάει άλλο, μέχρι εδώ ήτανε.

Πώς, όμως, να ξεχρεώσει τα δάνεια του ο απατεώνας όταν δεν ξέρει πόσα είναι; Όταν δεν θέλει να μάθει πόσα είναι. Γιατί αν τα βάλουμε κάτω πού πήγαν τα λεφτά, που και πώς φαγώθηκαν θα τον κρεμάσουν ανάποδα.

Αλήθεια, ρε, πόσο είναι το συνολικό χρέος της Ελλάδος; Άγνωστο. Όποιο νούμερο και να πουν είσαι το κορόιδο αν μασήσεις. Η γενική σούμα στη ζημιά δεν θα μαθευτεί ποτέ. Δεν γίνεται ποτέ αυτό, να οριστικοποιηθεί ότι τόσο είναι ακριβώς. Άσε το μπαλαμούτι ότι τελείωσαν τα μνημόνιο και η επιτήρηση. Αυτά σε άλλους. Τίποτα δεν είναι σίγουρο και χωρίς μνημόνιο, τίποτα δεν ξέρεις για την τύχη σου.

Γίνανε οι ολυμπιακοί αγώνες το 2004, με έξοδα του ελληνικού κράτους. Ερώτηση. Πόσο πήγε η ζημιά; Άγνωστο. Δεν το ξέρει κανείς. Ούτε θα το μάθει ποτέ. Όπως το λέω. Έρχεται η τρόϊκα και λέει ότι λείπουν 13 δις που δαπανήθηκαν για τους ολυμπιακούς του 2004, κόψτε το λαιμό σας να τα δικαιολογήσετε, να τα πληρώσετε, εσείς τα κάνατε, εσείς θα τα επιβαρυνθείτε. 
Άσε να λένε. Πόσο κόστισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου το 1997 στην Αθήνα; Άγνωστο. Δεν θα το μάθει κανείς. Μέχρι να κλείσει ο φάκελλος, δηλαδή ποτέ (!), θα παραμένει ανοικτός.

 

Πόσα άρπαξε από τις μίζες ο Τσοχατζόπουλος; Κανείς δεν ξέρει, ούτε ο ίδιος. Πόσα πακέτα πήρε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ επί σειράν ετών από την Siemens; Τι ψάχνεις! Ούτε σε μπακαλοτέφτερα δεν τα γράφανε. Όπως το λέω.

Είναι και το άλλο. Όλα τα κονδύλια σκόπιμα ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Προϋπολογίζονται π.χ. οι ολυμπιακοί αγώνες για λιγότερο από ένα δις ευρώ και την πάνε τη δουλειά στα 20. Το παγκόσμιο στίβου το 1997 για ένα δις δραχμές και πήγε στα 25 δις και χωρίς ποτέ να κλείνουν οι λογαριασμοί.

 

Ακόμα και σήμερα η Ελλάδα πληρώνει, συνεχίζει να πληρώνει έξοδα, που γίνονται στο όνομα των ολυμπιακών αγώνων του 2004. Όπως το λέω. Κι όχι μονάχα για τους ολυμπιακούς, αλλά και για ένα άλλο σωρό κερατιάτικα, αθλητικά κι όχι.

Λέω το εξής. Έστω ότι η Ελλάδα αποφασίζει να κάνει πόλεμο. Κανονικό πόλεμο δεν σηκώνει να ξεκινήσει με τους δανειστές της. Έστω έναν τσαμπουκά τρομοκρατικό, ισλαμικού τύπου, τζιχάντ. Ε, πάλι δεν γίνεται τίποτα. Δεν παραγράφονται τα χρέη. Παγκόσμιος πόλεμος να γίνει, πάλι δεν γλυτώνει η Ελλάδα τα χρέη. Για τα όποια ποτέ δεν θα γίνει γνωστό, πόσα είναι, και ποιοι συγκεκριμένοι μπινέδες ευθύνονται για τις υπερβάσεις.

Διαβαστε ακομα:

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ... ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ