ΜΕ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ... ''ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ''

 

Η πραγματικότητα μιλάει μόνη της. Όσο πιο μεγάλη χώρα είναι, τόσο μικρότερος είναι ο αριθμός των κομμάτων της. Αποδυτηριάκιας μιλάει. Όσο πιο σοβαρή είναι η χώρα, τόσο δεν έχουν τύχη τα μικρά, τα πολλά κόμματα. Το απόλυτο το έχουν οι ΗΠΑ, η δύναμη του πλανήτη. Δυο μόνον κόμματα. Φτάνουν. Τι να το κάνουνε το τρίτο; Δεν τους χρειάζεται.

Υποτίθεται ότι παίζει δημοκρατία. Αυτή του λεγόμενου δυτικού τύπου. Η αστική δημοκρατία. Και μέχρι πρόσφατα η δουλειά λειτουργούσε. Το έργο με δύο, με τρία, άντε  τέσσερα κόμματα κα το πράμα πήγαινε περίφημα. Κόμματα, όμως, με προϊστορία, με οργάνωση, με χιλιάδες μέλη, Όχι αυτή η ξεφτύλα στη γύφτικη δημοκρατία στην Ελλάδα, όπου μόλις πριν από κάθε εκλογές στήνονται στο πόδι προσωπικά, του κώλου αρχηγικά κομματικά παραμάγαζα.

 

Το πιο φοβερό! Ανακοινώνεται ίδρυση ''κόμματος'' με τη... δημοκρατική ευαισθησία ότι είναι ανοικτή σε... συνεργασία με άλλα κόμματα. Τέτοιο καραγκιοζιλήκι. Κι όμως παίζεται στα σοβαρά στο θέατρο σκιών με τους Χατζηαβάτες της πιάτσας.
Στις χώρες που έχουν λόγο στον πλανήτη τα πράγματα με την υποτιθέμενη δημοκρατία είναι ξεκάθαρα. Και πιο έντιμα. Ο ένας εναντίον του άλλου. Κυβερνάει μια ο ένας, μια ο άλλος. Τρίτος δεν χωράει. Να κάνει τι; Κι αν υπάρχει τρίτος έχει μόνιμα ρόλο τρίτου. Και ποτέ δεν γίνεται πρωταγωνιστής, ρυθμιστής.
Διαβαστε ακομα:

ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΑΞΙΖΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΜΙΑ... 17 ΝΟΕΜΒΡΗ