ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΚΑΤΑ... ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Το κόμμα λέει «Ψηφίζουμε ΝΑΙ, καταψηφίζουμε την πρόταση της κυβέρνησης, δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης, σύμφωνα με τις αρχές του κόμματος, του προγράμματος του, της ιδεολογίας του…», όλα αυτά τα μπουρδοειδή και μπουρδελοειδή.

Κατ’ αρχήν. Δεν υπάρχει κανένα κόμμα. Υπάρχει ο αρχηγός του. Αν υπάρχει πράγματι κόμμα, τότε η στάση του θα ήταν εκείνη που εκφραζόταν με την πλειοψηφία των βουλευτών του. Των μελών του. Και η οποία πλειοψηφία θα ήταν στο πνεύμα των εξαγγελιών του κόμματος.

Παρακάτω. Βγαίνει στον αέρα βουλευτής και λέει στα ίσα: «Θα ψηφίσω κατά συνείδηση» Δηλαδή; «Θα ψηφίσω αυτό που γουστάρω, που με συμφέρει προσωπικά, θα διαφοροποιηθώ από το κόμμα». Δηλαδή; Γράφει κανονικά το κόμμα, δηλαδή τον αρχηγό. Και ο αρχηγός; Ή διαγράφει τον αντάρτη ή κάνει το κορόιδο διότι τον έχει ανάγκη.

Όταν ο «αντάρτης» βουλευτής λέει «Ψηφίζω κατά συνείδηση» υπονοεί ότι… έχει συνείδηση. Όχι, όμως, κομματική συνείδηση. Και δικαίωμα του να εκφράζεται πολιτικά έτσι κι αλλοιώς. Γιατί, τότε, εντάσσεται σε κόμμα; Δεν έχει νόημα να υπάρχουν κόμματα όταν ο καθένας είναι ρεμπέτ ασκέρι.

Βγαίνει ο αρχηγός της θρησκείας και λέει «Καταδικάζουμε την ομοφυλοφιλία». Και από την άλλη κυκλοφορούν ιερωμένοι δηλωμένοι gay. Και παπάδες να τελούν γάμους ομοφυλοφίλων.