ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ... ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Στην Ελλάδα οι πολιτικοί της κυβερνητικής αριστεράς έβαζαν την κασέτα, ότι είστε με τους πολλούς, όχι με τους λίγους. Από τότε που βγήκαν οι λάσπες υπάρχουν οι πολλοί και οι λίγοι. Και το οικονομικό επίπεδο των πολλών περνάει μέσα από την άνοδο στα στάνταρ των ολίγων.

Δεν υπάρχει περίπτωση οι πολλοί να πάρουν και μια ίντσα πιο υψηλά, αν δεν καταγραφεί πρόοδος δέκα ιντσών στους λίγους. Άρα, φροντίδα της κυβέρνησης είναι να διευκολύνει, νόμιμα βέβαια, όσο γίνεται περισσότερο τις μπίζνες, διότι έτσι, ΜΟΝΟΝ έτσι ικανοποιούνται καλύτερα οι πολλοί, οι εργαζόμενοι.

Αυτά στον καπιταλισμό. Στον κομουνισμό δεν υπάρχουν πολλοί και λίγοι. Θεωρητικά. Η κοινωνία είναι αταξική. Θεωρητικά. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι κομουνιστές που είχαν την κυβερνητική ευθύνη σε μια χώρα τα κατάφεραν ποτέ να τους κάνουν όλους ίσους. Όλους ''λίγους'' ή όλους ''πολλούς''. 

Ο Τσίπρας ήταν  πρωθυπουργός σε κράτος καπιταλιστικό, κατηγορίας γάμα εθνικής. Τι μαλακίες είναι αυτές για πολλούς και λίγους; Αυτές τις παπαρδέλες να τις πει όταν αποφασίσει να καλέσει τον κόσμο να ξεχάσει την ελεύθερη οικονομία και να αγωνιστεί για τις κολεκτίβες. Και να έμπαινε μπροστάρης ο Τσίπρας μ' όλο το θίασο του κόμματος, αφού ο κοσμάκης, ο λαός που λένε οι πολιτικοί απατεώνες, συμφωνούσε στην κρατικοποίηση των πάντων.

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ''ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ'' ΤΟΝ ΕΦΡΑΙΜ