ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΥΜΕΡΟ Ο ΙΔΕΟΛΟΓΟΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΗΣ

 

Άσε τον Σύριζα που ξεχνάει τις καταβολές του. Μη ξεχνάμε πως φτιάχτηκε από μπαρουτοκαπνισμένους κομουνιστές, προερχόμενους από το ΚΚΕ και το ΚΚ Εσωτερικού. Στις εκλογές, εκτός από τα ψετοαριστερά και τα οπωσδήποτε προσωπικά κόμματα Τσίπρα, Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου και σία, στο γήπεδο της κάλπης κατεβαίνουν κι άλλοι, αυτοί καθαρόαιμοι κομουνιστικοί συνδυασμοί. 

Δεν είναι μόνο το Ένα, το... ένα είναι το κόμμα, το ΚΚΕ. Είναι κι άλλα τιμημένα κόμματα, Μαρξιστικά- Λενινιστικά. Διάφορα με συγγενικές ταμπέλες.

Γιατί, όμως, υπάρχει διάσπαση στο κομουνιστικό κίνημα; Να το πούμε αλλοιώς. Γιατί ενώ σταθερά και ακλόνητα παραμένουν εκτός παιχνιδιού δεν... ενώνονται; Μια είναι η απάντηση. Η μοίρα του κομματικού κομουνιστή είναι να διασπάται. Πάντα. Απίθανο να μην πλακώνονται μεταξύ τους. Γιατί; Επειδή είναι ιδεολόγοι. Επειδή πιστεύουν στην ιδέα κι όχι στην εξουσία, στο χρήμα, στη ρεκλάμα. Και το ότι πιστεύουν σε μια ιδεολογία, στην ίδια ιδεολογία, τους κάνει φανατικούς και ιδιαίτερα προσεκτικούς σε συντρόφους, που εύκολα, πολύ εύκολα τους χαρακτηρίζουν προδότες, πράκτορες, οπορτουνιστές, πουλημένους, τυχοδιώκτες κ.α.

Ιδεολόγοι, αλλά και νούμερα τα άτομα. Άλλο είναι κομουνιστής και ό,τι άλλο πρεσβεύει, άλλο συμμετέχει στο γήπεδο με την ιδεολογία του, όπως εκείνος την έχει συλλάβει, και την εκθέτει στην πασαρέλα των εκλογών. Αξιοσέβαστος είναι ο κάθε ιδεολόγος και οραματιστής, όμως γίνεται γραφικός όταν εκθέτει την πολιτική του σκέψη στον πάγκο της λαϊκής αγοράς
Διαβαστε ακομα:

ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΨΗΦΙΖΕΙ ΦΑΣΙΣΤΑ