ΑΠΟΨΕ ΠΟΣΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΜΑΧΕΣ;
24/02/2024
•
Μια γεύση από ποίηση παίρνουν όσοι διάβαζαν τα σεντόνια, τα μακρινάρια κείμενα του αναρχικού τρομοκράτη Νίκου Ρωμανού. Η επανάσταση, άλλωστε, είναι ποίηση, δηλαδή μια τρέλα ανεξέλεγκτη, ένας ρομαντισμός αθεράπευτος, μια δράση γεμάτη αυθορμητισμό και αλήθεια συναισθημάτων. Μέσα από τη φυλακή ο Ρωμανός έγραφε τις σκέψεις του, απειλύσε θεούς και δαίμονες και επικοινωνούσε με το ακροατήριό του ακόμα και με στίχους του Dylan Thomas.
«Θέλουμε να ξαναζήσουμε τις μέρες
που ο θάνατος δε θα 'χει πια εξουσία
Και γυμνοί οι νεκροί θα γίνουν ένα
με τον άνθρωπο του ανέμου
και του δυτικού φεγγαριού
και θα ορμούν στον ήλιο,
ωσότου να καταλυθεί ο ήλιος».
Τεράστιος ποιητής ο Βρετανός Ντύλαν Τόμας, όμως σαν άνθρωπος ένα γελοίο υποκείμενο. Μια ατελείωτη και αδιόρθωτη δυστυχία, και την περιέφερε σε γνωστούς και φίλους. Άτομο προικισμένο, αλλά να τον λυπάσαι. Αλκοολικός, πρεζάκιας, σαβουρογάμης. Ποιος, όμως, ασχολείται με τον γήινο Ντύλαν Τόμας, κρατάς τους στίχους του, την ποίησή του και αδιαφορείς γι' αυτόν τον ίδιον.
Στο μανιφέστο του Νίκου Ρωμανού στίχοι που υπογράφονται από τη Φυλή του Περήφανου Αετού:
«Η μάχη είναι προγραμματισμένη
Το κάθε λεπτό έχει μετρηθεί
Τα πάντα έχουν μελετηθεί
Απόψε, πόσοι αντάρτες δίνουν μάχες;
Πέτρες εκτοξεύονται
ακούγονται τα συνθήματα, τα σπασμένα γυαλιά,
οι σειρήνες πίσω από τις παπαρολογίες του ρεπόρτερ.
Πόσα έχουν γίνει πριν από εμάς;
Πόσα ακόμα απομένει να κάνουμε;».
Αντιφασίστας ορκισμένος ο Νίκος Ρωμανός, έξω από τη φυλακή, σπουδαγμένος στο εξωτερικό. Τι είναι φασισμός, όμως; Να θες να επιβάλλεις στον άλλον με κάθε τρόπο εκείνο που εσύ θεωρείς σωστό.
«Μισώ το άτομο που γονατίζει κάτω από το βάρος μιας άγνωστης δύναμης ενός τυχαίου Χ, ενός θεού. Μισώ όλους εκείνους που υποκύπτουν από φόβο, από παραίτηση, και που ένα μέρος της ανθρώπινης ισχύος τους, ο τρόμος και η ηλίθια αδράνεια που τους χαρακτηρίζει δεν τσακίζει μόνο τους ίδιους, αλλά μαζί κι εμένα και τους ανθρώπους που αγαπώ. Μισώ, ναι, τους μισώ, γιατί το αισθάνομαι, εγώ δεν γονατίζω...».
Απόσπασμα από ανάρτηση του γνωστού πρώην τρομοκράτη Νίκου Ρωμανού που υπογράφει ένα μακροσκελές κείμενο με τον συγκατηγορούμενό του στη φυλακή Παναγιώτη Αργυρού. Τα δυο «παιδιά» απειλούν έναν «Μαύρο Δεκέμβρη»: «Να καταλάβουμε σχολεία, πανεπιστήμια, δημαρχεία, να βάλουμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε φασίστες και αφεντικά, να ανατινάξουμε σπίτια πολιτικών, να πετάξουμε μολότωφ στους μπάτσους».
Από τη μία οι Ρωμανοί δηλώνουν το μίσος, τη συχαμάρα τους απέναντι στους αστούς, τους μικροαστούς, αυτά τα κατοικίδια του ορνιθοτροφείου. Και από την άλλη, οι Ρωμανοί λένε ότι ζουν για να σκοτώσουν, να καταστρέψουν, να τα διαλύσουν όλα. Τι να διαλέξει ένας ανθρωπάκος; Τους Ρωμανούς ή τους ταξικούς εχθρούς;
Διαβαστε ακομα: