ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΙΔΡΥΤΩΝ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Τα κόμματα στην Ελλάδα αποτελούν ιδιοκτησία των ιδρυτών τους. Κατά συνέπεια και μεταβιβάζονται και κληρονομούνται. Μόνο ΕΝΦΙΑ δεν πληρώνουν. Τουλάχιστον προς το παρόν. Ως κληρονόμος της ΝΔ, ο Κώστας Καραμανλής έκανε τα πάντα για να περιέλθει η ηγεσία του κόμματος εκεί που επιθυμεί ο ίδιος. 

Στο παρελθόν ο Ανδρέας Παπανδρέου απείλησε με διάλυση το ΠΑΣΟΚ, σε περίπτωση που θα εκλεγόταν γραμματέας του κόμματος οιοσδήποτε άλλος εκτός του Άκη Τσοχατζόπουλου, που ο ίδιος προτιμούσε. Έπρεπε να πεθάνει ο Ανδρέας για να αναλάβει το ΠΑΣΟΚ, ένας μη Ανδρεικός, ο Κώστας Σημίτης, που κι αυτός, όμως επέστρεψε το κόμμα στον φυσικό του κληρονόμο, τον ΓΑΠ. Ο γιος του Ανδρέα έβαλε το κόμμα υποθήκη για το πρώτο μνημόνιο και το έχασε από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος του το κατέσχεσε.

Πολύ νωρίτερα, το 1980, ο Κώστας Καραμανλής, λίγο προτού μεταπηδήσει στην προεδρία της Δημοκρατίας, δέχθηκε ισχυρές πιέσεις να ορίσει αυτός το διάδοχο του στη Νέα Δημοκρατία. Ένα κόμμα χωρίς κουλτούρα εσωκομματικών εκλογών. Για να τον βγάλει από το αδιέξοδο, ο Κ. Παπακωνσταντίνου πρότεινε την λύση της εκλογής από την κοινοβουλευτική ομάδα. Μεταξύ των δύο υποψηφίων, ο Αβέρωφ, ήταν το φαβορί. Ο ίδιος εκτιμούσε ότι θα είχε τουλάχιστον 120 ψήφους στους 179.

Ο αντίπαλός του, ο Γ. Ράλλης αποκάλυψε πως όταν επισκέφθηκε τον Καραμανλή για να του ανακοινώσει την υποψηφιότητά του... «...με κοίταξε σχεδόν έκπληκτος γιατί φαντάζομαι όλοι τον είχαν πείσει πώς το θέμα είχε κριθεί υπέρ του αντιπάλου μου». Αντώνης Σαμαράς και Γιώργος Τζιτζικώστας, πατέρας του Απόστολου, ήταν οι στενότεροι συνεργάτες του Αβέρωφ. Ο Καραμανλής, επισήμως τουλάχιστον, είχε δώσει εντολή άψογης ουδετερότητας στους άμεσους συνεργάτες του.

Το αποτέλεσμα, όμως, δεν έπεισε τους Αβερωφικούς. Από τους 179 βουλευτές με δικαίωμα ψήφου, 88 ψήφισαν τον Ράλλη, 84 τον Αβέρωφ και τρεις λευκό. Ο αδελφός του ιδρυτή του κόμματος Αχιλλέας, όπως καταγράφει ο Γ. Βαρβιτσιώτης, είχε πει στον διαμαρτυρόμενο, μετά την ψηφοφορία, Σαμαρά: «Εάν ήθελε ο Καραμανλής να βγει ο Ράλλης, πίστεψέ με δε θα έβγαινε μόνο με 4 ψήφους διαφορά». Ο ίδιος ο Αβέρωφ δεν το πίστεψε ποτέ και θεωρούσε ότι ο Καραμανλής είχε δείξει «αχαριστία».

Ο Γεώργιος Ράλλης έγινε πρωθυπουργός για μία ψήφο και το ίδιο βράδυ, κατά τον σχηματισμό της κυβέρνησης, ο Αβέρωφ είχε αρνηθεί να γίνει αντιπρόεδρος, παρά την σχετική δέσμευση που είχαν αναλάβει και οι δύο υποψήφιοι έναντι του Καραμανλή να είναι ο ένας αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του άλλου.

Διαβαστε ακομα:

Η ΚΑΛΠΗ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ, ΟΧΙ ΤΟ ΚΑΛΠΙΚΟ