ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ

Ο πολιτικός σήμερα δεν έχει λόγο ύπαρξης. Είναι ανύπαρκτος ο λεγόμενος πολιτικός λόγος. Ο πολιτικός της πιάτσας μόνο βρίζει. Δεν είναι καινουργιο αυτό. Κρατάει από την εποχή του Περικλέους. Κι όταν λέμε βρίζει δεν εννοούμε οπωσδήποτε μπινελήκια. Όταν οι κατηγορίες γι' αυτό και για εκείνο γίνονται χωρίς αποδείξεις και επιχειρήματα, τότε ο πολιτικός δεν κρίνει, δεν ελέγχει. Μόνο κλάνει από το στόμα, απαξιώνει το πολιτικό σύστημα και τον κομματικό του αντίπαλο.
Λόγος σημαίνει ό,τι περιέχει λογική. Ο πολιτικός, τέλος πάντων όποιος με κομματική ταυτότητα παριστάνει τον πολιτικό, εκτός της λογικής στερείται και ήθους. Δεν είναι πολιτικός. 'Όταν αδυνατεί να αναγνωρίσει κάτι θετικό, έστω ελάχιστο, που πέτυχε ο αντίπαλος, τότε απευθύνεται στους ''πατριώτες'' του δικού του κομματικού στρατοπέδου.
Τι φταίει ο ''πολιτικός'' θα σκεφτεί κανείς. Όλοι αυτοί οι τύποι δήθεν εκφραστές τούτης και της άλλης ιδεολογίας, κοσμοθεωρίας, φιλοσοφίας, πρακτικής, και όποιας άλλης παπαρολογίας καφενειακού τύπου. Ποιος φταίει; Δεν κατάλαβα. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε κάποιος να φταίει; Γιατί να πούμε καραγκιόζηδες, παπατζήδες και ό,τι άλλο τους κακομοίρηδες;
Διαβαστε ακομα: