ΑΝΤΙΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΟΜΟΥΝΙΣΤΗΣ

Δήλωσε αντικομουνιστής. Η δήλωση έχει μικρότερη αξία από εκείνη, με την οποία θα μας έλεγε πως είναι αντιολυμπιακός ή αντιπαναθηναϊκός και αντιαεκτσής. Μιλάμε σοβαρά  Μιλάμε πολιτικά.

Η δημόσια τοποθέτηση του αντικομουνιστή πέρασε χωρίς ηχηρές αντιδράσεις. Στο φινάλε μια μαλακία είπε ο άνθρωπος. Μια δήλωση ανάξια σχολιασμού.

Υπάρχει κομουνισμός στην πράξη; Δεν υφίσταται. Υπήρξε ποτέ; Όχι, ποτέ. Άρα, ο τύπος αναφέρεται σε κάτι αόρατο. Κι όμως για να δικαιολογήσει τον αντικομουνισμό του, μας είπε πως η αριστερά ταλαιπωρεί τη χώρα από το 1942. Εννοεί τους Έλληνες κομουνιστές, όχι τον κομουνισμό. Τα έχει, δηλαδή, με τα στελέχη του κόμματος που αυτοχαρακτηρίζονταν αριστεροί, όχι με τον κομουνισμό.  

Άλλο είναι κάποιος αντίθετος μιας ιδεοληψίας, μιας ιδεολογίας, μιας φαντασίωσης κι άλλο τάσσεται ενάντια αποφάσεων και ενεργειών κάποιων.

Κατανοητό να πει κανείς ότι είναι κατά του καπιταλισμού. Έχει λογική αυτό. Ο καπιταλισμός έχει υπόσταση και δεν κρύβεται. Ο κομουνισμός είναι ανύπαρκτος ως κοινωνικό σύστημα, ως πρακτική. 

ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ