ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ, ΟΧΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ...

Κακώς τα βάζουν με τον υπουργό. Τον κάθε πολιτικό. Πολιτικός είναι, όχι μάστορας στη δουλειά του. Όχι ειδικός. Λέει ότι παραλαμβάνει χάος και θέλει να ξεκινήσει από την αρχή, αλλά δεν ξέρει να σβήσει τη φωτιά και να κτίσει ό,τι είχε καταστραφεί. Με το δίκιο του, ο άνθρωπος δεν είναι πυροσβέστης. Δεν σπούδασε το αντικείμενο, δεν το μελέτησε, δεν το έψαξε. Χρειάζεται πρώτα να ενημερωθεί και  μετά να δράσει κάθετα, σε βάθος και σε πλάτος.

Δεν αισθάνεται υπουργός. Υπό το έργο, δηλαδή. Παριστάνει τον υπουργό και πριν καλά καλά μάθει που βρίσκεται έρχεται το διαβατήριο και τον στέλνουν σ' άλλο υπουργείο ή στο σπίτι του. Όσο ήταν στο υπουργείο η σκέψη του ήταν στο επικοινωνιακό. Τι λέμε, τι δεν λέμε. Όχι τι κάνουμε, τι θα κάνουμε. 

Τα νούμερα στα γκάλοπ έρχονται διότι ο γίγας λαός στην τύφλα του έχει τη δική αριθμητική. Μ' αυτά, λοιπόν, τα μαθηματικά ασχολείται ο υπό κι όχι ο πάνω από το έργο πολιτικός.

ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΜΙΚΡΟΠΑΙΚΤΕΣ...