ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΖΗΤΑΕΙ... ΠΡΩΤΑΣΕΙΣ

Ο υπουργός διορίστηκε αλλά δεν ξέρει τι του γίνεται. Ούτε τον ρώτησε ο πρωθυπουργός, αυτός που αποφάσισε την υπουργοποίηση του, αν σκαμπάζει στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Και ο φρέσκος υπουργός σα σωστός άνθρωπος κάνει τα μαλάκια να ζητά δημοσίως προτάσεις. Πλάκα κάνουμε, τι άλλο! Τον κάνανε υπουργό για να ρωτάει δεξιά κι αριστερά τι να κάνει; Και πριν πάρει πρέφα τι χρειάζεται να κάνει, παίρνει διαβατήριο για άλλο υπουργείο ή για το σπίτι του. Είπαμε. Σκήτη πλάκα. Και το πιο φοβερό είναι ότι παίρνουν στα σοβαρά τη δουλειά.
Άγνοια. Δεν ξέρεις ο νεοδιορισθείς υπουργός το αντικείμενο. Συμβαίνει. Ακόμα δεν έχει ιδέα για το χώρο, δηλαδή με ποιους έχει να κάνει. Τι να σχεδιάσει, τι να κάνει, τι να αλλάξει, τι να φτιάξει. Για σκέψου. Να είσαι ξένος με ένα συγκεκριμένο χώρο και με το συγκεκριμένο αντικείμενο και άντε εσύ ο άσχετος, ο ουρανοκατέβατος να αξιολογήσεις τις προτάσεις, έστω τις χρήσιμες, όχι τις πούστικες, που θα έρθουν στο γραφείο σου.
Οι νταραβεριτζήδες, αλλά και οι ιδιοκτήτες στο χώρο, έχουν τα συμφέροντά τους. Ο υπουργός ποιου συμφέροντα εκπροσωπεί; Του λαού. Χαίρετε, δηλαδή.
Στο χώρο του λεγόμενου αθλητισμού. Λειτουργεί η απόλυτη στραβομάρα. Μπερδεύουν τον αθλητισμό με το ποδόσφαιρο. Το λειτούργημα με το επάγγελμα. Το θέαμα με θρησκευτικού τύπου προσεγγίσεις.
Ο διορισθείς υπουργός δεν έχει μόνο άγρια μεσάνυχτα, δεν έχει και πυξίδα. Τι είναι αυτό; Κάποιες συγκεκριμένες θέσεις του κόμματος του. Κι αν στα χαρτιά υπάρχουν οι θέσεις του κόμματος, ο υπουργός στα ίσα τις αγνοεί. Υπουργός δεν είναι καραγκιόζης να πιπιλάει αηδίες.
Διαβαστε ακομα: