ΑΝΟΔΟΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ... ΖΩΗ

Αυτά δεν γίνονται. Κι όμως γίνονται. και παραγίνονται όταν δεν υπάρχει στην πιάτσα δεύτερο κόμμα ικανό να κτυπήσει το πρώτο. Λέμε για το φαινόμενο να περάσει στη δεύτερη θέση το οικογενειακό, το προσωπικό κόμμα της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου. Να πλησιάσει σχεδόν τα 18%. Την έχει πάρει η ανηφόρα! Καθόλου καλό αυτό Αν ήμουνα Κωνασταντοπούλου θα ανησυχούσα σοβαρά. Γιατί; 

Τι θα πει γιατί; Πρώτα διότι αντιλαμβάνομαι πως με τίποτα δεν μου ανήκει τόσο υψηλό ποσοστό. Ποιος είμαι; Ένα κόμμα χωρίς Ιστορία και ρίζες. Μια διαμαρτυρία και μισή. Η χαρά του Μητσοτάκη. Μιλάμε σοβαρά. Να έχει αντίπαλο ένα κόμμα περιθωριακό. Γραφικό. 

Όσο εύκολα σκαρφάλωσε τόσο υψηλά η Ζωίτσα άλλο τόσο εύκολα ξαναβρίσκεται στα κιλά της. Αν ήμουνα Κωνσταντοπούλου ήθελα την άνοδο σιγά σιγά. Στεριωμένη. Όχι ξένη, όχι να μην είναι δική μου. 

ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ...