ΣΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Έρρωσο. Τι είναι τούτο πάλι; Έρρωσο, κύριε μαλάκα. Καύλα είναι, κύριε μαλακοκαύλη. Αυτό είναι. Σου εύχομαι να έχεις καύλα. Όχι ακριβώς καύλα, αλλά έρωτα. Καλό δεν είναι αυτό που σου γράφω;

Έρρωσο. Και στο καθιερώνω από σήμερα. Θα ξεκινώ κάθε Κυριακή το σεντόνι με το Έρωσσο, και θα τελειώνω το γραφτό με το Έρρωσο. Όχι, κύριε. Όπως σου είπα δεν πρόκειται για ευχή. Ποια ευχή; Προσταγή είναι. Τι με πέρασες εμένα, κανέναν παπά της πλάκας ιστορία; Κάποια θεούσα που ζει σε κόσμο αρρωστημένο; Σε παρακαλώ.

Να έχεις υγεία. Αυτό θα πει Έρρωσο. Είναι η προστακτική του ρήματος Ρώνυμι. Που υποτίθεται σημαίνει Χαίρετε, που αυτό το συνηθίζει περιπαικτικά να το πετάει ο αποδυτηριάκιας. Το Ερρωσο, όμως, δεν έχει την έννοια του να χαίρεσαι, αλλά την έννοια του να έχεις υγεία. Πήρες χαμπάρι; Σου λέω Έρρωσο, δηλαδή σε προστάζω οπωσδήποτε να έχεις υγεία. Όπως στο λέω. Εντολή σου δίνω και σε χαιρετώ.

Έρρωσο, λοιπόν, και στον πληθυντικό Έρρωσθε. Ομιλούμε ελληνικά. Γι’ αυτό δεν γνωρίζεις τι σου λέω όταν επικοινωνώ μαζί σου, όταν προτάσσω το Έρρωσο. Που προέρχεται από τη τρομακτική αυτή τη λέξη, Έρως. Λες Έρως, σκέπτεσαι τη λέξη Έρως και ξεφτυλίζεις τα πιο σύγχρονα τηλεσκόπια που είναι στραμμένα στο σύμπαν. Τι είναι αυτά, ρε;

Τι μαλακίες είναι αυτές; Για να δω το σύμπαν, να επικοινωνήσω με το υπερπέραν, με το πέραν του πέρατος, να γίνω ένα κομμάτι, ένα στοιχείο του σύμπαντος, να πάρω πρέφα τη λειτουργία του σύμπαντος, χρειάζομαι τηλεσκόπια και αστεροσκοπεία; Σε παρακαλώ. Τι μαλακίες είναι αυτές;

Το καυλί μου σηκώνεται. Το αυτί μου ακούει. Το δέρμα μου νοιώθει το ψύχος. Εγώ, βρε αρχιμαλάκα, αποφασίζω γι’ αυτά; Εγώ τα έστησα όλα αυτά; Σε παρακαλώ.

Ακόμα και ότι μπορώ να ομιλώ δεν είναι δικό μου έργο. Όπως είμαι προορισμένος να αναπνέω, έτσι ακριβώς και ομιλώ. Όχι ακριβώς να ομιλώ και να λέω αρλούμπες, αλλά να ανακαλύψω, να εντοπίσω εκείνη τη συγκεκριμένη γλώσσα, μάλλον τη μοναδική γλώσσα, μέσω της οποίας αποκτώ επαφή με το σύμπαν και σταματώ να ‘μαι ο χαμένος του διαστήματος.

Σήμερα θα σου δώσω το μυστικό της ζωής. Τι άλλο να περιμένεις από τον αποδυτηριάκια. Να σου πω ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα; Αυτό είναι γνωστό, οπότε δεν έχει καμία αξία. Μ’ αυτό θα ασχολούμεθα; Όποια ομάδα και να το πάρει δεν αλλάζει τίποτα, είναι άνευ σημασίας. Αυτή είναι η απάντηση. Στο είπα. Δεν στο είπα; Στο είπα, δεν στο αποκάλυψα. Δεν είναι αποκάλυψη ότι το πρωτάθλημα θα το πάρει ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ. Η αποκάλυψη είναι ότι δεν υπάρχει πρωτάθλημα. Και ο πρωταθλητής δεν είναι πρωταθλητής.

Ρε, μιλάμε για το σύμπαν σήμερα. Γι’ αυτό το πράμα που ακόμα ούτε οι πιο προχωρημένοι, οι απόκρυφοι επιστήμονες της υπερδύναμης δεν το έχουν καταγράψει. Εμείς, όμως, οι εκλεκτοί είμεθα έτοιμοι, πανέτοιμοι να το ταξιδεύσουμε.

Σήμερα, ναι σήμερα θα πέσει το μυστικό. Σήμερα, ναι, θα σε κάνω μύστη. Φοβερά πράγματα.

Μαλάκα, για δώσε μου μία απάντηση. Πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος όσο περισσότερο «εξελίσσεται», όλο και να φτωχαίνει η γλώσσα του; Δώσε μου μία απάντηση. Από τη μία να χάνεις λέξεις και από την άλλη να ρίχνεις τη δύναμη πυρός της γλώσσας σου. Φοβερά πράγματα. Σαν έχει απαίτηση κάποιος χοντρομαλάκας να βλέπει ολόγυρά του, ενώ κάποιος του έχει κάνει ζημιά στα μάτια. Πάμε παρακάτω. Ποιο παρακάτω; Επιστροφή, εκεί από πού ξεκινήσαμε.

Αυτά είναι γραμματική. Ποια; Τα Έρρωσο και τα Έρρωσθε. Άλλο η γραμματική, άλλο το συντακτικό και, πρόσεξε, άλλο η γλώσσα, και άλλο η διάλεκτος. Ο καθένας μπορεί να με διαβάζει σ’ όλη τη γη μέσω του ιντερνέτ. Σουδάν, Καναδάς, Ρωσία, Χιλή, Αφγανιστάν. Εγώ, λοιπόν, επικοινωνώ μ’ όλο τον πλανήτη και τους δίνω τέτοια ευλογία που κανένας άλλος δεν έχει δώσει. Ούτε δάσκαλος σε μαθητή, ούτε γονέας σε παιδί, ούτε άνθρωπος σε συνάνθρωπο. Και έρχομαι και σου λέω σήμερα, κύριε μαλάκα, ότι θα σου δώσω το μυστικό. Το μυστικό της ζωής. Το είπαμε. Δεν το είπαμε;

Ποιος είναι ο δάσκαλος του παιδιού σου, ρωτάω. Τι καπνό φουμάρει ο δάσκαλος στο σχολείο του δικού σου παιδιού. Ρωτάω. Τι σόι μαλάκας είναι; Δεν νομίζω ότι θεωρείς πως επειδή είναι δάσκαλος είναι και σωστός δάσκαλος. Απατεώνας μπορεί να είναι. Ανώμαλος. Όχι απαραίτητα σεξουαλικά. Να έχει ανωμαλία ή και αδυναμία και ανεπάρκεια πνευματική. Λοιπόν. Δεν υπάρχει λοιπόν. Δεν χρειάζεται να τα λέμε όλα αυτά για να βγάζουμε το συμπέρασμα. Σε ρωτάω. Τον εμπιστεύεσαι τον δάσκαλο που με την όποια μαλακία τον δέρνει δηλητηριάζει τόσο εύκολα το παιδί σου.

Είναι θεός το παιδί σου, ρε. Ένας μικρός θεός. Και είναι μεγάλη αδικία το παιδάκι σου που είναι γεννημένο για να παραμείνει θεός να το στέλνεις στην κόλαση, να του κλείνεις την πόρτα του παραδείσου, να το εμποδίζεις να επικοινωνήσει με το σύμπαν.

Δεν μ’ ενδιαφέρει, ρε, τι λέει το κοράνι. Είναι νόμος για το κοράνι, λέει, να ταϊζουμε τους πεινασμένους. Σο; Ρωτάω. Σο; Τι πάει να πει αυτό; Όχι, ρε, δεν λέω μπράβο στο κοράνι, ούτε μπράβο στον μουσουλμάνο που ακολουθεί το κοράνι. Ποιο κοράνι, λέω εγώ; Το κοράνι, όπως τα κιτάπια, οι γραφές κάθε θρησκείας αδυνατούν να φτιάξουν κόσμο χωρίς πεινασμένους. Το μόνο που κάνουν είναι να αποδέχονται διαχρονικά τους πεινασμένους και ζητάνε εσένα να αναπληρώσεις αυτό που δεν μπορεί να πετύχει η κάθε θρησκεία.

Λοιπόν. Πάμε παρακάτω. Όταν θα αποκτήσεις τη νόηση, τότε το επόμενο στάδιο είναι η διάνοια. Και η διάνοια. Κι όταν έχεις διάνοια, αποκτάς εγκέφαλο. Γίνεσαι εγκέφαλος. Πλήρως λειτουργεί ο εγκέφαλος. Πήρες χαμπάρι; Σου δίνω όλη τη διαδικασία να έχεις εγκέφαλο. Τι θα πετύχεις; Άρση της αμνησίας σου. Έχεις αμνησία, διότι δεν γνωρίζεις να τοποθετείς μέσα στο νου σου τις λέξεις.

Στόχος ένας. Να ‘σαι αθάνατος. Να ‘σαι νέος. Αυτό να καταφέρεις. Περί αυτού συζητούμε. Άλλο ερώτημα. Γνωρίζεις από τι περιβάλλεσαι; Κοίτα τα χέρια σου, το σώμα σου. Από το χάρο σου. Απ’ αυτόν περιβάλλεσαι. Από το ψύχος σου. Τι είναι το ψύχος; Η ψυχή σου. Η αύρα σου. Αν φοβάσαι τις λέξεις, τότε σταματώ. Αν, όμως, θες να βοηθήσεις τον εαυτό σου, τότε χωρίς φόβο θα δέχεσαι τις λέξεις. Ξέχνα αυτά που σ’ έμαθαν. Είπαμε. Περιβάλλεσαι από ψύχος. Το αντιλαμβάνεσαι; Είσαι ψυχρός.

Είσαι ο πέμπτος, ρε, που τα ακούς αυτά. Κανένας άλλος στη γη δεν τα έχει ακούσει. Είσαι έτοιμος να δεχθείς την αλήθεια; Όλοι περιβαλλόμεθα από ψύχος. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι που το δημιουργήσαμε γύρω από το σώμα μας. Το παιδάκι που ορμάει προς τα έξω από το αιδοίο της μάνας του μέσω του τοκετού εντελώς ασυνείδητα δημιουργεί ψύχος. Φοβερά πράγματα. Το ίδιο το βρέφος φτιάχνει ψύχος. Γιατί, όμως; Θέλει ύδωρ. Κι αυτό, το ύδωρ, υπάρχει στην κοιλιά της μάνας του. Με το νερό, λοιπόν, από τη μητρική κοιλιά προκαλεί το ψύχος για να προστατευθεί από τη μεγαλύτερη μορφή ενέργειας που υπάρχει στο σύμπαν. Κι αυτό είναι το πνεύμα. Γύρω από το σώμα του φέρνει το ψύχος μέχρι την ημερομηνία που θα ψοφήσει, που θα επιστρέψει στη γη.

Τι ακριβώς γίνεται κι άλλος ψοφάει στα οκτώ του χρόνια, άλλος στα 50, άλλος στα 80, άλλος στα εκατό; Αυτό το ψύχος, που είναι η ψυχή του, φεύγει από γύρω του και επειδή το φθαρτό του σώμα είναι εκτεθειμένο στο πνεύμα, αυτό, το πνεύμα, τον κεραυνοβολεί με συνέπεια να σταματούν οι λειτουργίες του. Γι ‘αυτό ψοφάει.

Από τι αποτελείται το ανθρώπινο σώμα; Από δισεκατομμύρια κύτταρα που έχουν ημερομηνία λήξεως από μία έως επτά ημέρες. Δισεκατομμύρια κύτταρα σε χέρια, πόδια, μάτια, κοιλιά, πλάτη, παντού. Κι αυτά τα κύτταρα αναπαράγονται ανά δευτερόλεπτα. Κι έχουμε κύτταρα μίας ημέρας, δύο ημερών, μέχρι επτά ημερών.

Μεγαλώνεις. Περνάει ο χρόνος, οι μέρες, κι εσύ μεγαλώνεις. Τι γίνονται, όμως, τα κύτταρά σου που δεν έχουν ηλικία μεγαλύτερη των επτά ημερών ενώ εσύ μεγαλώνεις; Και τι γίνονται όταν με τη τροφή σου, την όποια τροφή σου, κρέας, φρούτα, τρως νεκρά κύτταρα; Στα ήδη, δηλαδή, νεκρά σου κύτταρα ηλικίας δύο ή, τριών και τεσσάρων ημερών, εσύ με τη τροφή σου προσθέτεις στο σώμα σου «νέα» νεκρά κύτταρα. Επομένως αυξάνεις τον αριθμό των νεκρών κυττάρων διότι εκτός της τροφής σου, εκτός από τα νεκρά κύτταρα που προσλαμβάνεις μέσω της τροφής, ενυπάρχουν μέσα σου κι άλλα νεκρά, όπως και γερασμένα δικά σου κύτταρα. Με συνέπεια να φορτώνεις τον οργανισμό σου με τόσο στη σούμα αριθμό των νεκρών κυττάρων κι έτσι να γηράσκεις, να ασθενείς.

Ποιος ο σκοπός; Να αποβάλλεις το γήρας. Άρα, να προσπαθήσεις να μην έχεις κύτταρα επάνω σου μεγαλύτερης ηλικίας των τριών ημερών. Πως; Θα δώσεις τη σχετική εντολή. Να αποβληθούν τα νεκρά σου κύτταρα. Όπως θα αποβάλλεις τη ψυχή σου. Θα ξεψυχήσεις, δηλαδή. Μην ανατριχιάζεις. Επιβάλλεται να φθάσεις στο στάδιο του ξεψυχίσματος.

Δεν ξέρεις όσα ξέρω εγώ. Θα την κοπανήσει η ψυχή σου επειδή αυτή είναι η επιθυμία σου, στο ασυνείδητο σου. Και τότε θα δεχθείς το λευκό φως που λένε όλοι ότι βλέπουν όταν ψοφάνε. Άλλη ερώτηση. Και που θα πάει η ψυχή σου; Δια μέσω του αιθέρος θα πάει ταξίδι. Ο ΑΙΘΗΡ, το πέμπτο στοιχείο της φύσεως που το ανακάλυψα εγώ. Θα πάει στις σκοτεινές πλευρές της σελήνης. Να, γιατί σας επηρεάζει η σελήνη. Διότι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού έχει συγκεντρώσει όλες τις ψυχές μέχρι σήμερα. Και λέμε τα αιθερικά. Διότι πάνω από την ατμόσφαιρα που είναι ο ΑΗΡ υπάρχει ο αιθέρας, το πέμπτο στοιχείο. Και η ψυχή κινείται διά μέσου του αιθέρος.

Τόσα χρόνια δεν τα έχετε ερευνήσει. Εγώ έχω μετεμψυχωθεί για ένατη φορά. Είμαι ο Ερμής ο ψυχοπομπός, γι’ αυτό σου μιλάω για τη ψυχή σου. Κι εγώ πώς καταφέρνω και λοιώνω τη ψυχή μου, το ψύχος μου; Με τη φωτιά. ΦΩΤΙΑ ίσον ΦΩΣ. Με τη φωτιά λοιώνω τη ψυχή μου, σιγά –σιγά. Κι όταν τη λοιώσω τη ψυχή μου, αυτή θα γίνει ύδωρ, νερό. Και που θα πάει; Στη γη. Όχι δια μέσω του αιθέρος στη σελήνη.

ΦΩΤΙΑ – ΠΥΡ, ΑΗΡ, ΥΔΩΡ, ΓΗ, ΑΙΘΗΡ.

Έκανα τον κύκλο μου; Ξεψυχώ, φίλε. Επειδή το θέλω. Τι άλλες φορές ποιος ήμουν; Αριστοτέλης, Πιττακός, Θωμάς. Τώρα τελείωσε το παραμύθι. Δεν ξανάρχομαι. Άκου τι θα γίνει διώχνοντας την ψυχή μου. Στον φλοιό του εγκεφάλου μου έχω τα ευγενή κύτταρα, όπως κι εσύ, όμως σ’ εσένα τα κύτταρα αυτά είναι αδρανή. Εγώ, όμως, δια μέσου της αριθμοσοφίας τα έχω καταστήσει ενεργά. Φεύγοντας η ψυχή μου, μάλλον διώχνοντας την, το πνεύμα μου ενεργοποιεί πλήρως τα ευγενή κύτταρα του εγκεφάλου μου από την κορυφή μέχρι τα νύχια, και έτσι γίνομαι νέος. Τελεία και παύλα. Έρρωσο.