Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ

Η σκηνή μοιάζει ταινίας του σινεμά. Αληθινή σκηνή, κι έτσι, ως αληθινότατη σκηνή έχει καταγραφεί στα κιτάπια της αστυνομίας και στα χρονικά της δικαιοσύνης, όμως κατ’ ευθείαν σε παραπέμπει σε φιλμ αστυνομικό, κατασκοπευτικό, κάτι τέτοιο. Κτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας της οικίας, άγρια μεσάνυχτα, όπου χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση εμφανίζονται έξι (αριθμός 6) αστυνομικοί με πολιτικά κι ένας εισαγγελέας. Ο σπιτονοικοκύρης, το όνομα του οποίου σε λίγο θα γινόταν πασίγνωστο σ’ όλη τη γη, σηκώθηκε μισοκοιμισμένος από το κρεβάτι και με τις πυτζάμες παρουσιάστηκε στους άγνωστους επισκέπτες του. Πριν προλάβουν να βγουν οι τυπικούρες από το στόμα των μπάτσων ''Συγγνώμην…, Είμεθα…'', ο πυτζάμας φορώντας τα γυαλιά του είπε ήρεμα και χαμηλόφωνα «Ξέρω…, ξέρω ποιοι είσθε…, άλλωστε σας περίμενα μια απ’ αυτές τις ημέρες…, Κύριοι, είμαι στην διάθεσή σας…».

Έτσι έγινε. Έτσι συνελήφθη ο διαχειριστής των μαύρων ταμείων της Siemens. Ο Ράινχαρτ Σίκατσεκ. Ο άνθρωπος – μίζα. Αυτός που δωροδοκούσε υπουργούς και κόμματα σε πολλές χώρες του κόσμου. Όχι μόνον στην Ελλάδα. Τα έδινε κανονικά, συστηματικά σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ της Ελλάδος και άλλων χωρών.Τέλος πάντων, όπου είχε αναπτύξει επιχειρηματική δραστηριότητα η γερμανική εταιρεία. Και το σπρωχνε το μαύρο χρήμα ο Σίκατσεκ και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση.

Έτσι γίνονται οι σοβαρές δουλειές, όχι οι πρόχειρες και πειρατικές. Όταν είσαι σοβαρός, δηλαδή όταν σκέπτεσαι ότι πρέπει να υπάρχεις κι αύριο, τότε βουλώνεις το στόμα κι αυτών που δεν κυβερνούν, αλλά πάντα έχουν σειρά να κυβερνήσουν κι αυτοί. Πακέτα και στο ΠΑΣΟΚ που σήμερα κυβερνά π.χ. και στη ΝΔ που αύριο θα γίνει κι αυτή κυβέρνηση. Είπαμε. Καθαρές δουλειές. Σωστές δουλειές.

Είναι η Siemens. Λειτουργεί ως κράτος. Όπως το λέω. Υπάρχει, δηλαδή, σήμερα η Γερμανία κι αύριο δεν θα υπάρχει; Όχι, βέβαια. Υπάρχει σήμερα Ελλάδα κι αύριο θα σταματήσει να κυκλοφορεί, θα εξαφανισθεί από τον χάρτη; Όχι, βέβαια. Το ίδιο και μια μεγάλη, μια ισχυρή πολυεθνική. Λειτουργεί με τη βεβαιότητα ότι θα κυριαρχεί για πάντα. Άρα, ενεργεί με υπευθυνότητα όταν παράγει ένα προϊόν, όταν αναλαμβάνει ένα έργο, όταν συνάπτει μια συμφωνία, είτε τέλος δωροδοκεί. Ακριβώς. Και στις δωροδοκίες οφείλει να δείχνει την παγκόσμια κλάση της. Τι εννοώ;

Θες μια δουλειά στην Ελλάδα, κυρία Ζήμενς. Τι κάνεις; Το γνωστό. Μιζάρεις την κυβέρνηση. Μίζα στην κυβέρνηση. Όχι, όμως, μόνο στην κυβέρνηση! Αν λαδώνεις μόνο την κυβέρνηση τότε είσαι λαμόγιο, κυρία Ζήμενς. Τότε συμπεριφέρεσαι αεριτζήδικα. Τι πρέπει να κάνεις; Να προστατεύεις αυτούς που δωροδοκείς για να σου δώσουν τη δουλειά. Πώς; Μαύρα πακέτα και στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στην αντιπολίτευση της ΝΔ. Γιατί; Για να νοιώθουν οι κυβερνητικοί ότι δεν θα τους ξεμπροστιάσουν οι αντιπολιτευτικοί.

Κι έτσι έγινε. Δεν έγινε διαφορετικά. Δεν έβγαλε το ΠΑΣΟΚ τις βρωμιές της ΝΔ, ούτε έγινε το αντίθετο. Το σκάνδαλο, το σούπερ ντούπερ σκάνδαλο με τις μίζες ξεφωνήθηκε από την ίδια την Siemens. Δεν έγινε καμία αποκάλυψη από δημοσιογράφο ερευνητή, ούτε τα σκατά βρώμισαν τον τόπο επειδή η ιντερπόλ ή, η σκώτλαντ γυάρντ έκαναν τσακωτό το κελεπούρι. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Κάποια στιγμή η ίδια η Siemens αποφάσισε να κάνει την αυτοκάθαρση.

Μαλακίες θα λέμε; Μαλακίες θα πούμε, και θα τις πούμε σε μαλάκες, αν… ελπίζουμε ότι την κάθαρση στο κράτος θα την κάνει η ΝΔ. Ή το ΠΑΣΟΚ. Γιατί; Δεν μπορεί να κάνει κάθαρση και εξυγίανση η ΝΔ; Βεβαίως και μπορεί. Κι όχι μόνο η ΝΔ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κτυπήσει τη διαφθορά στο δημόσιο. Αφού, όμως, κύριοι μαλάκες, τα κόμματα πρώτα κάνουν κάθαρση στο κόμμα τους.

Ράινχαρτ Σίκατσεκ. Ο έντιμος. Ο πεντακάθαρος. Αποδυτηριάκια διαβάζεις, κύριε μαλάκα. Και δεν σε θέλω για αναγνώστη χωρίς το μυαλό σου. Είναι ντροπή, είναι σα να μπαίνεις τσίτσιδος μέσα σε ναό, αν διαβάζεις σεντόνι χωρίς να έχεις επαφή με τη φωλιά του σώματός σου εκείνη που βρίσκεται το μυαλό σου. Λοιπόν. Ο αρχιμιζαδόρος, ο καπετάν της μίζας Ράινχαρτ Σίκατσεκ ήταν ένας σεμνός, εξαιρετικά εργατικός και πάνω απ ‘όλα ένας έμπιστος υπάλληλος της Siemens. Είναι δυνατόν, βρε αρχιμαλάκες, τα αφεντικά της Siemens να ανέθεταν αυτή τη σούπερ λεπτή αποστολή της οικονομικής ενίσχυσης κυβερνήσεων, κυβερνητών και υποψήφιων κυβερνητών, σε κάποιο παπατζή; Σε σεσημασμένο απατεώνα. Όχι, βέβαια. Αυτή τη δουλειά δεν θα μπορούσαν παρά να τη δώσουν σε αυστηρά επιλεγμένο πρόσωπο, εντελώς υπεράνω υποψίας.

Όπως στα έργα ήταν η σκηνή. Όχι μονάχα εκείνη που τον «μάζεψαν» από το κρεβάτι του οι αστυνομικοί τον Σίκατσεκ. Υπάρχει στο έργο κι άλλη κινηματογραφική σκηνή. Άγρια μεσάνυχτα πάλι όπου σε μια έπαυλη τα αφεντικά της Siemens συγκεντρώθηκαν για να αποφασίσουν ποιος δικός τους θα αναλάμβανε τα δις του μαύρου ταμείου της εταιρείας, από την Ευρώπη έως την Ασία και την Αφρική. Κατέληξαν στον Σίκατσεκ, ότι αυτός ήταν ο πλέον κατάλληλος, ο οποίος όμως αρχικά εκδήλωσε απροθυμία. Επειδή, όμως, ήταν ένας συνειδητός υπάλληλος, με φιλοσοφία «στρατιώτη» της Siemens, υπέκυψε στην ανάγκη της εταιρείας.

Βιάζομαι να πάω στο παρακάτω. Είσαι Κόκκαλης και δωροδοκείς Αρμένιους και Τζατζικιστανούς, Ρουμάνους και Σλοβάκους, Χιλιανούς και Σκοπιανούς. Μια στιγμή. Μην την κάνουμε μπουρδέλο την κουβέντα. Δεν εννοούμε ότι το αφεντικό της Intracom δίνει μίζες. Απλά δανειζόμαστε την περίπτωση μιας ελληνικής εταιρείας που πρώτη απ’ όλες τις εγχώριες διείσδυσε σε χώρες του εξωτερικού. Λοιπόν.

Υποθετικά μιλάμε. Και λέμε ότι ο Κόκκαλης ή ο Βαρδινογιάννης και ο Μυτιληναίος, προκειμένου να πάρουν δουλειές σε μια ξένη χώρα, αρχίζουν να μοιράζουν πακέτα σε πολιτικούς, μέσω ενός παραγκάρχη Ράιχαρτ Σίκατσεκ. Ερώτηση. Εσένα ως Έλληνα, ως πολίτη ή πολιτικό, σε κόφτει αν Έλληνας επιχειρηματίας… ενισχύει οικονομικά ξένους πολιτικούς; Όχι, βέβαια. Θα ήσουν μαλάκας ως Ελλάδα να έπαιρνες στο κυνήγι ελληνική εταιρεία επειδή ξηγιέται στο αλλοιώς για να επεκταθεί, για να ισχυροποιηθεί. Γι’ αυτό και στην Γερμανία ήταν ΝΟΜΙΜΗ η δωροδοκία στο εξωτερικό από γερμανική εταιρεία!

Ήθελε π.χ. ο Πούτιν νοσοκομειακό εξοπλισμό, αξίας 55 εκ. δολαρίων. Γιατί να την πάρει τη δουλειά μια αμερικάνικη ή καναδέζικη και γιαπωνέζικη εταιρεία; Εμένα την Γερμανία με συμφέρει να την πάρει η Siemens, που με τη βιομηχανική της παρουσία στο εξωτερικό βοηθάει την γερμανική οικονομία, και δίνει θέσεις εργασίας σε Γερμανούς επιστήμονες.

Κάθε χρόνο, όπως αποδείχθηκε, η Siemens είχε προϋπολογισμό 50 εκ. δολαρίων σε μίζες. Δεν μιλάμε για το συνολικό τζίρο της γερμανικής πολυεθνικής, ούτε για τα καθαρά κέρδη της. Μιλάμε για το μαύρο χρήμα που κατέληγε είτε σε κόμματα μέσω ελβετικών τραπεζών, είτε σε λογαριασμούς πολιτικών. Μιλάμε τώρα για κανονική βιομηχανία της μίζας. Και όσον αφορά την Ελλάδα, το πακέτο ΚΑΘΕ χρόνο από το 1990 ως και το 2005 ήταν 10-15 εκ. δολάρια. Γιατί τόσα πολλά μαύρα χρήματα στην Ελλάδα, πολύ περισσότερα απ’ όσα σ’ άλλες χώρες της Ευρώπης; Διότι έτσι. Στην Ελλάδα είναι υψηλότερο σε σύγκριση με άλλες χώρες το ποσοστό σε μιζαδόρικο χρήμα με βάση το νόμιμο, το φανερό ύψος της οικονομικής συμφωνίας της Siemens με το κράτος. Να το πω αλλοιώς: Όσο πιο πολιτισμένη πολιτικά και δημοκρατικά είναι μια χώρα, δηλαδή όσο περισσότερο λειτουργούν οι θεσμοί, τόσο μικρότερη είναι η μίζα. Έγινα σαφής; Έγινα. Πάμε παρακάτω.

Το Φεβρουάριο του 1999 η Γερμανία υπέγραψε μια διεθνή συνθήκη με τις περισσότερες βιομηχανικές χώρες για ένα φαίαρ πλαίη στις μπίζνες. Δηλαδή; Να σταματήσουμε τις δωροδοκίες. Να κτυπάμε δουλειές χωρίς να δίνουμε μίζες στους πολιτικούς. Οπότε η δουλειά μπήκε σ’ άλλο δρόμο για την Siemens, η οποία μέχρι τότε ΔΗΛΩΝΕ στην Γερμανία τις μίζες στο εξωτερικό, χωρίς βέβαια να αναφέρει ποιοι τα έπαιρναν, και ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΤΑΝ από την εφορία για τα πακέτα του μαύρου χρήματος. Οι μίζες, δηλαδή, στην Γερμανία θεωρούνταν κανονικά έξοδα των εταιρειών. Μιλάμε σοβαρά. Πολύ σοβαρά. Γουστάρω την πλάκα και την υπερβολή, ακόμα μέχρι τα όρια της τερατολογίας. Άλλο αυτό. Τώρα μιλάμε για ομολογημένα, επιβεβαιωμένα ποσά. Μιλάμε για το τι ακριβώς ίσχυε και δεν το ρίχνουμε σε παραμύθια, άλλωστε αυτή η ιστορία είναι φρέσκια, φρεσκότατη και δεν προσφέρεται για να λέει ο καθένας τα δικά του, δεν έχει σύμμαχο το χρόνο.

Ο Σίκατσεκ δεν ήταν μόνο έντιμος. Δεν κατηγορήθηκε, άλλωστε, ότι έβαλε στο παντελόνι λεφτά, μαύρα λεφτά της εταιρείας. Δεν είπε ότι έδωσα τόσα π.χ. στον πρωθυπουργό του Βιετνάμ, ούτε τόσα στην αντιπολίτευση του Ισραήλ, μίζες που ποτέ δεν έφθασαν στον προορισμό τους. Είπαμε. Ο άνθρωπος διαχειρίστηκε δις στο πονηρό, αλλά στο καθαρό. Και εκτός από έντιμος ήταν και ικανός. Βασικό αυτό. Σου αναθέτω μια δουλειά βρώμικη η οποία όμως είναι και δύσκολη. Άρα, εκτός από την τιμιότητά σου έχω ανάγκη και την καπατσοσύνη σου. Δηλαδή; Όχι μόνο να πιάσουν τόπο τα λεφτά μου, όχι μόνο με τα λεφτά μου να κάνω τη βρωμοδουλειά μου, αλλά και να μη ξεφτυλιστώ. Και να μη εκθέσω αυτούς που δωροδοκώ. Διότι αν αρχίσω να εξαγοράζω πολιτικούς με ερασιτεχνικό τρόπο, τότε υπάρχει κίνδυνος να τους διασύρω, μάλιστα χωρίς να έχω τέτοια πρόθεση. Κι αν κάποιους τους εκθέσω τότε θα είναι δύσκολο να δεχθούν άλλοι πολιτικοί να τα πάρουν, με συνέπεια να μείνω πίσω στον πρωταθλητισμό των μπίζνες. Έτσι δεν είναι; Έτσι είναι. Και πάμε παρακάτω.

Τι έκανε ο Σίκατσεκ, με ποια πατέντα δούλευε ο άνθρωπος; Υπήρχε η Siemens Ελλάς. Όπως υπήρχε η Siemens Νιγηρίας και η Siemens Βενεζουέλας. Η Siemens Ιταλίας, λοιπόν, όπως και η Siemens Ρωσίας προσλάμβαναν έναν σοβαρό αλεπουδιάρη τοπικό, ως ''ειδικό σύμβουλο'', έναν Χριστοφοράκο. Αυτός ο τοπικός γάτος, ο Αϊτηνός ή Σομαλός της Siemens Αϊτής ή Σομαλίας, πρέπει να έχει ισχυρές προσωπικές διασυνδέσεις με τα κόμματα της εν λόγω χώρας. Κατανοητό, ε; Μέσω αυτού του δήθεν… ''ειδικού συμβούλου'' κατέληγαν στους… ειδικούς πολιτικούς τα πακέτα της Siemens.

Ο Σίκατσεκ μπήκε στο παιχνίδι και έστησε την πολυεθνική Παράγκα του όταν με την απαγόρευση της μίζας στην Γερμανία απειλούνταν με οικονομική, με επιχειρηματική καταστροφή η Siemens. Πώς, δηλαδή, χωρίς μίζες πλέον η εταιρεία θα διατηρούσε την κυριαρχία της; Έπρεπε να… συνεχίσουν τις μίζες, όμως τόσο εχέμυθα ώστε να μην υποχρεωθεί να τους ακουμπήσει ο νόμος που πλέον, μετά το 1999, είχε τροποποιηθεί στην Γερμανία. Το 2002 ο κλήρος έπεσε στον Ράινχαρτ Σίκατσεκ και του ανέθεσαν τα αφεντικά να βρει τους δρόμους και τους διαδρόμους για να ικανοποιεί τους πολιτικούς στο εξωτερικό.

Τελικά, η Siemens την πάτησε. Γιατί; Ο ίδιος ο Σίκατσεκ το είπε: «Παραβιάσαμε την 11η εντολή…». Ο Θεός έδωσε στον Μωυσή τις 10 Εντολές. Δεν θα μπορούσε ποτέ ο Θεός να δώσει την 11η Εντολή, που αφορά τον κόσμο της παρανομίας, της αμαρτίας, της Παράγκας.

Η 11η Εντολή είναι Ου Συλληφθείς. Κάνε, δηλαδή, ό,τι κάνεις, κύριε μαλάκα, όμως πρόσεξε μήπως σε κάνουν τσακωτό. Χαίρετε.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ 2009

Διαβάστε ακόμα:

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ