ΠΟΙΟΣ ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΕ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ

Μέχρι ούφο λέω εκείνον που μπαίνει στον γεμάτο αγκάθια κόσμο του τζόγου και δεν γνωρίζει βαθειά μέσα σου ότι η απόφασή του,μάλλον η παρόρμηση του μοιάζει με εξόρμηση στην εθνική οδό για εξτρήμ οδήγηση κόντρα στα Ι.Χ. του αντίθετου ρεύματος.

Στάνταρ μπετόν! Από μια τέτοια απόπειρα, πριν καλύψει απόσταση ενός χιλιομέτρου, θα τσακιστεί στην εθνική οδό, θα τον βγάλουν κομμάτια μπριτζόλες από το αυτοκίνητό του, μάλιστα αν γκαζώνει με υπερβολική ταχύτητα.

Οπότε, αποδυτηριάκια, τι μου λες; Να κάτσω στην απ’ έξω. Να μην παίξω. Να μπανίζω το παιχνίδι των αλλωνών. Να ποντάρω με τη φαντασία μου.

Τίποτα δεν σου λέω. Γιατί να σου πω! Το καταλαβαίνεις ότι τζόγος σημαίνει μετωπική σύγκρουση. Οπότε επιλέγεις εσύ. Κάνεις την πλάκα σου. Το παίζεις τουρίστας. Μία στις τόσες. Θα μου πεις, και συμφωνώ, ότι έτσι δεν έχει νόημα. Απελευθερωμένος από τον πυρετό, από την τύφλα του παθιασμένου τζόγου, δεν παίρνει τη δόση του ο αλκοολικός. Είναι έξω από τη μαγεία του τζόγου. Σωστό.
Διαλέγεις και παίρνεις. Ή παίζεις ξενέρωτα ή παραδίδεσαι στο κάλεσμα των αγνώστων και μυστηριακών δυνάμεων και γίνεσαι συνδρομητής του τζόγου. Πελάτης κανονικός. Πρεζάκιας.

Μόνον εκείνος που έχει επαφές με τον τζόγο, όμως δεν είναι θύμα του, άλλο ότι είναι χαμένος κι αυτός, καταλαβαίνει πόσο καυτή είναι η φλόγα πριν καν την πλησιάσει.

Τέλος πάντων, για κάποιους ο τζόγος έχει αξία και μεγαλείο όταν τον αντιμετωπίζουν αληθινά ως ακραία, γιατί όχι και απαγορευτικά, επικίνδυνο αντίπαλο. Ψύχρα και υπολογιστικά και παράλληλα ζυγίζουν τον εαυτό τους στο κατά πόσο ελέγχεται η αυτοπειθαρχία τους. Και η αντοχή τους στην ήττα, στην απώλεια χρημάτων.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!